میراث مکتوب – جدیدترین کتاب نصرالله پورجوادی، استاد دانشگاه و پژوهشگر، با عنوان «قوت دل و نوش جان» به کوشش انتشارات نشر نو روانه بازار کتاب شد. نویسنده در این اثر تلاش دارد تا به بخشی از سوالات متداول در حوزه عرفان پاسخ دهد
.
آیا غذای معنوی و قوت روحانی وجود دارد؟ آیا غذای جسم از نظر عرفا و حکمای اسلام می تواند از گوشت تن یک حیوان باشد؟ اگر انسان مطابق با حکمت قدیم ایرانیان نباید به هیچ جانوری آزار برساند، حق دارد حیوانات را بکشد و گوشت آنها را بخورد؟ عارفی مانند ابوعبدالله مغربی که گیاهخوار بود چه نظریاتی داشت؟ انسان از چه لذت هایی می تواند بهره مند باشد؟ آیا انسان حق دارد از دیدن زیبایی های عالم صنع لذت ببرد؟ از دیدن شاهد بهره مند شود؟ شاهدپرستی چیست؟ آیا با عشق افلاطونی، که ابن سینا آن را عشق ظرفا و جوانمردان می خواند، انسان می تواند شاهدپرست باشد؟ آیا شمس تبریزی شاهدباز بوده است؟ چرا شمس تبریزی احمد غزالی را بزرگترین عارف می دانست؟ ابوالغریب اصفهانی که به شاهدباز بودن معروف بوده چه عقیده ای داشته است؟ چه ارتباطی میان عشق ورزی حافظ و اشعار عاشقانه او با عقاید احمد غزالی وجود داشته است؟ آیا فقط عاشق است که می تواند از دیدن معشوق لذت ببرد یا معشوق هم می تواند از معطل کردن عاشق خود لذت ببرد؟ ریشه های عرفان عاشقانه ایرانی را، که احمد غزالی و شمس تبریزی و حافظ بدان تعلق داشتند، در کدام زمین باید جست وجو کرد؟ در زمین اهل اباحه و در مرام ظرفای ایرانی قرن دوم یا در زهد و آخرت نگری زهاد قرون اولیه؟ گروه های صوفی که از نظر متشرعان مردود شناخته می شدند که بودند؟
این ها و ده ها پرسش دیگر مسائلی است که سعی شده است در «قوت دل و نوش جان» به آنها پاسخ داده شود.
پورجوادی، نصرالله، قوت دل و نوش جان، تهران، نشر نو، 434 صفحه، قطع: رقعی، بها: 560000 ريال، 1396.