میراث مکتوب – منشآت جامی از منابع باارزش ادبی و تاریخی در قرن نهم به شمار می‌رود که محتوای آن چنانچه باید تا کنون مورد توجه قرار نگرفته است.
در این مقاله به مطالعه سه نسخه تازه‌یاب از منشآت جامی و بررسی تطبیقی محتوایی آن با نسخه چاپ شده قبلی پرداخته می‌شود. هدف اصلی از این پژوهش، معرفی نسخه‌های تازه یاب و مشخص کردن ارزش‌های اطلاعاتی آن‌ها است. بررسی پیشینه پژوهش نشان می‌دهد که تا کنون نسخه‌های معرفی شده در این پژوهش مورد توجه قرار نگرفته. روش پژوهش کتابخانه‌ای همراه نسخه‌شناسی آثار و بررسی تطبیقی و محتوایی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که نسخه‌های خطی جامی موجود در ایران تا کنون بررسی نشده و در بین سه نسخه مورد معرفی، منشآتی که در مجع الانشاء آمده، به لحاظ دربرگیری 55 نامه جدید، ارزش بیشتری دارد.
متن کامل این مقاله که در پیام بهارستان، دوره دوم، سال نهم، شماره بیست‌و‌نهم، بهار و تابستان 1396 منتشر شده است را اینجا بخوانید.