میراث مکتوب- اوایل سال هشتاد با دکتر محمدباقر وثوقی آشنا شدم. در اولین دیدار شوق به احیا و انتشار آثار و متون حوزۀ خلیج فارس را در من زنده کرد. عشق او به خلیج فارس را مصداق این شعر حافظ در او دیدم که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
در این بیست سال آشنایی، هر بار که از روی لطف به دفترم میآمد و گاه تلفنی، از طرحی نو و کتابی جدید و اثری قابل تحقیق و دانشجویی مستعد سخن میگفت و همه مرتبط با خطۀ زرخیز جنوب ایران، از بوشهر و جزایر ایرانی و عمان و خلیج فارس.
به تشویق او آثار سدید السلطنۀ کبابی را که پیشتر مرحوم اقتداری تصحیح کرده بود، در دستور کار قرارداده و دوسهسالی است با مقابله نسخ متعدد در دست تصحیح مجدد داریم. سال هشتاد و چهار به کوشش او و رسول خیراندیش، دو رسالۀ کشمنامه و جروننامه را منتشر و رونمایی مفصلی در دانشگاه هرمزگان برگزار کردیم و گامی کوچک برای اعتلای نام خلیجفارس برداشتیم. او تاکنون دانشجویان زیادی برای تحقیق در تاریخ خلیج فارس تربیت کرده است. به همت او گرایش خلیج فارسشناسی در گروه تاریخ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تأسیس شد. شور و شوق دکتر وثوقی برای مطالعات خلیجفارسپژوهی تحسینبرانگیز است و آثار متعددش در این زمینه، گواه صادق این ادعاست. چند کتاب او از جمله اطلس بنادر خلیجفارس برندۀ جایزۀ جشنوارۀ فارابی و کتاب سال شده است. او همواره در هر مناسبتی سعی در اعتلای نام ایران و خلیجفارس داشته است. دوسه سال پیش که چهارصدمین سال فتح هرمز بود، دوست داشت همایشی برگزار شود و از جانفشانیهای امامقلیخان و فرزندش یاد شود، کاری صورت نگرفت و پیگیرهای ما هم بینتیجه ماند.
امروز که دهم اردیبهشت و روز گرامیداشت خلیجفارس است، برای بنده افتخاری بزرگ بود که به مناسبت رونمایی از کتاب ارجنامۀ وی از کران تا کرانه در مجلس گرامیداشت او شرکت کنم و لوح سپاس و قدردانی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب را به این دانشیمرد شیفتۀ تاریخ و فرهنگ ایران اهدا نمایم. دکتر وثوقی پژوهشگری ژرفنگر، دانشمندی فروتن و استادی شاگردپرور است. همیشه از راهنماییها و نظرات ارزشمندش بهرهبردهام. خدایش حفظ کناد و سایۀ پرمهرش را بر سر فرهنگ ایران پردوام بداراد.
اکبر ایرانی
مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب