کد خبر:8769
پ
safariagghalee_ali_m

کهن ترین اسناد فارسی دربارۀ اوحدالدین محمد بن علی انوری میهنی

چنانکه استاد شفیعی کدکنی در کتاب مفلس کیمیافروش اشاره کرده اند، یادکرد صاحب اغراض السیاسه فی اعراض الریاسه در نیمۀ دوم سدۀ ششم هجری از انوری کهن ترین سند دربارۀ وی است.

میراث مکتوب – چنانکه استاد شفیعی کدکنی در کتاب مفلس کیمیافروش اشاره کرده اند، یادکرد صاحب اغراض السیاسه فی اعراض الریاسه در نیمۀ دوم سدۀ ششم هجری از انوری کهن ترین سند دربارۀ وی است.

ایشان در آنجا به پیشینۀ آشنایی پژوهشگران با این منبع دربارۀ انوری اشاره کرده و یادآور شده اند که نام انوری در اغراض السیاسه با دعایی یاد شده که نشان می دهد در زمان زنده بودن وی نوشته شده است. (شفیعی کدکنی: 19). نام و نسب انوری در آن متن بدینگونه یاد شده است: «محمد بن علی الانوری ادام الله جماله للافاضل».

پس بر پایۀ سندی با این قدمت و اعتبار، نام انوری «محمد» و نام پدرش «علی» است و عجالتاً هیچ سندی کهن تر معتبرتر از آن نمی شناسیم.

ادامۀ این نوشتار به قلم علی صفری آق قلعه که در شمارۀ 66 – 67 دوماهنامۀ گزارش میراث (دورۀ دوم، سال هشتم، شمارۀ پنجم و ششم، آذر – اسفند 1393) منتشر شده است اینجا بخوانید.  

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612