میراث مکتوب- در حسرت این دمی که دارم / سی‌سال بسوخته است جانم
داشتم یادداشت دوست عزیزم آقای ایرانی را در سرمقالۀ شمارۀ 96-97 فصلنامۀ گزارش میراث می‌خواندم که این بیت به خاطرم آمد و این‌گونه به نظرم رسید که نویسندۀ یادداشت و گویندۀ بیت در حال و هوای مشابهی سخن گفته‌اند. مقصودم اشاره به آن احساس سرشار از رضایت خاطر و خرسندی است که در کلام هر دو موج می‌زند و هر دو از یک دورۀ سی‌سالۀ تلاش و تقلّا یاد می‌کنند و خوشحالند از این توفیق که سعی‌شان باطل نبوده و به ثمر نشسته است.
آقای ایرانی از سی‌سال کوشش مستمر در «احیاء و نشر گلچینی از ذخائر علمی و فرهنگی ایران و اسلام» سخن می‌گوید، آخرین حلقه از این گلچین که هم‌اکنون من در پیش روی خود دارم، تاریخ خلیج فارس از محمدحسین سعادت کازرونی است که فهرست آثار منتشرشدۀ مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب نیز در پیوست آخرِ کتاب آمده است. این فهرست شامل 389 عنوان در 457 جلد کتاب است- دستاوردهای قابل ملاحظه و درخور تحسین- کسانی که اندک آشنایی با عالم نسخه‌های خطی و مشکلات مربوط به قرائت و تصحیح و تنظیم آنها دارند، معنی این تعداد را خوب می‌دانند و من در اینجا لازم می‌دانم از دو بازوی پُرتوان میراث مکتوب یعنی فصلنامۀ گزارش میراث مختص حوزۀ نقد و تصحیح متون و نسخه‌شناسی و ایران‌شناسی، و نیز دوفصلنامۀ موسوم به آینۀ میراث مختص پژوهشهای ادبی و متن‌شناسی نام ببرم و بالخصوص یاد و خاطرۀ شماره‌هایی از فصلنامه را که تمرکز در موضوع واحدی دارند، مانند شماره‌های 88-89(پاییز1400) که ویژۀ تاریخ و زبان و فرهنگ آذربایجان است، برجسته‌تر گردانم.
به میراث مکتوب تبریک می‌گویم که در مدت فعالیت خود، توانسته‌است نظر خیل عظیمی از پژوهشگران پُرمایه را به خود جلب کند و از همکاری آنان که حاصل تحقیقات عالمانه و بی‌سروصدای خود را کریمانه در اختیار میراث مکتوب می‌گذارند برخوردار باشد. به آن محققان گرامی دست‌مریزاد و مرحبا می‌گویم و به عنوان خوانندۀ میراث مکتوب، قدردانی و سپاسگزاری از آنان را وظیفۀ خود می‌دانم و به آقای ایرانی -آن رادمرد پُرتلاش و کوشا- آفرین‌ها می‌خوانم و از خداوند خواهانم که آن عزیز را همیشه -چنانکه هست- سرسبز و خوش و خرم و امیدوار و تازه نفس نگاه دارد.
محمدعلی موحد