میراث مکتوب – «ژیلبر لازار»، زبان‌شناس و ایران‌شناس نامدار فرانسوی، در ۹۸ سالگی درگذشت.
لازار تحصیلات خود را در اکول نرمال سوپریور و مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی در سال ۱۹۴۸ به پایان رساند و از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۶، استاد زبان فارسی در همین مؤسسه بود. رسالهٔ دکتری وی دربارهٔ «شکل‌گیری زبان فارسی» (۱۹۴۸) بود. از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۱ در دانشگاه پاریس تدریس می‌کرد و مدتی مدیر گروه شرق‌شناسی و مؤسسه مطالعات ایرانی در این دانشگاه بود. او از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۳ مشغول تحقیق و مدیریت گروه‌های پژوهشی در مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه در حوزهٔ زبان‌های ایرانی بود. لازار عضو فرهنگستان کتیبه‌شناسی و زبان‌های باستانی فرانسه، انجمن زبان‌شناسی پاریس، و انجمن رده‌شناسی زبانی است. او در دی‌ماه سال ۱۳۹۵ به عضویت افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
برخی آثار لازار عبارت‌اند از: زبان کهن‌ترین متون نثر فارسی، دستور زبان فارسی معاصر، فرهنگ فارسی- فرانسه، شکل‌گیری زبان فارسی، اشعار پراکنده قدیمی‌ترین شعرای فارسی‌زبان از حنظله بادغیسی تا دقیقی، بررسی وزن شعر ایرانی، ترجمه فرانسوی برگزیده رباعیات خیام و گزیدهای از غزل‌های حافظ.