میراث مکتوب – در گسترۀ فرهنگ جهان، نام ایران و ایرانی، هماره با شعر و شاعری آمیخته بوده و هست. اینکه طبع و روح ایرانی چرا تا این اندازه با شعر عجین است و بدان شوق می ورزد، خود جای صحبت بسیار دارد اما اگر نیک بنگریم خواهیم دید که شعر و گفتار آهنگین در نهان ترین لایه های زندگی ایرانی ریشه دوانیده است.
هدف این کتاب، جمع آوری مصراع های معروف و نیمۀ غیر مشهور آنهاست. فارغ از اینکه ضرب المثل باشند یا خیر.
به گفتۀ مؤلف در این تلاش شده ضمن اصرار به صحت مطالب مثل ها، غنای محتوای کتاب و اختصار نیز حفظ شود. همچنین مؤلف به جهت آسان تر خوانده شدن ابیات برگزیده سعی نموده با بهره گیری از منابع و مراجع اشعار را اعراب گذاری نماید.
ترتیب اشعار در این کتاب، بر اساس حروف آغازین مصراع های معروف، که با حروف سیاه پررنگ تر نمایان است، می باشد. صرف نظر از اینکه، این مصراع معروف در قسمت اول یا دوم بیت قرار گرفته باشد.
مؤلف هرجا که احساس نموده واژه ای نیاز به معنی و یا تفسیر بیشتر داشته است، و یا آوردن توضیحی را در خصوص دریافت بهتر و یا صحیح تر از بیتی و درست خوانی کلمات میسر نبوده از پاورقی بهره جسته است.
اگر بیتی با اندک تغییری در نسخه های متفاوت ضبط شده و یا توسط مردم با اختلاف جزئی به کار گرفته می شود، سعی نموده تا آنجا که امکان پذیر بوده است و به شکل کار خدشه ای وارد نمی ساخته، برای اختصار و جلوگیری از تکرار به جای آوردن هر دو یا چند بیت آن را به صورت ترکیبی و یکجا آورده و بخش مورد اختلاف را در پرانتز بگنجاند.
همچنین در ذکر نام سرایندۀ ابیات، تنها به استناد یادداشت ها و کتب روایت کننده اکتفا نورزیده و تا آنجا که منابع در اختیار داشته بر یافتن و ذکر صحیح نام شاعر سعی داشته است.
مؤلف برای گردآوری این کتاب نسخه ها و دواوین مختلف را بررسی کرده و بیت بهتر و صحیح تر را برگزیده است.
ملازم، سعید، بهارستان معانی (مصرع های مشهور و نیمه های فراموش شدۀ آنها)، تهران، معین، 282 صفحه، شمارگان: 1100 نسخه، قطع: وزیری، بها: 200000 ریال، 1395.