میراث مکتوب- روشنفکری هر چند از اصطلاحات نوینی به شمار می‌آید که برآیند خرد تجربه‌گرای انسان مدرن با جهان پیرامون خود است، اما فی‌نفسه، واجد مؤلفه‌هایی است که می‌توان آن را در شخصیت‌های جریان‌ساز و دیگرگونه گذشته نیز مشاهده کرد و حداقل آن دسته افراد را نه با عنوان «روشنفکر» در معنای امروزینش بلکه در ساحت «دگراندیشان» جای داد.
در این عرصه، آنان به حکم «که نو را حلاوتی است دگر» طرح‌های نوینی را درمی‌اندازند که با غالب جریان‌های رایج زمانه‌شان اختلاف بنیادین دارد. اما به مدد همین نوجویی‌شان، از چارچوب‌های زمانه فراتر می‌روند و ارزش‌های جدیدی را ایجاد می‌کنند و یا به همان ارزش‌های کهن، جامه نو می‌پوشانند و با انتقاد از معضلات پیرامون خویش، از چنبره چارچوب‌های رایج درمی‌گذرند. سپس با ریختن این قبیل افکار در دل زبانی بران و گیرا، به جاودانگی می‌رسند. شمس و حافظ از این ویژگی‌ها برخوردارند و متفاوت با انسان‌های دوران خود هستند.
دکتر سپیده موسوی در بیست و نهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی دربارۀ شمس تبریزی که با عنوان «بحثی دربارۀ نگره‌های دگراندیشانه در نگاه شمس تبریزی و حافظ» برگزار می‌شود، به همین موضوع می‌پردازد.
این سخنرانی روز چهارشنبه، ۲۹ مردادماه، از ساعت ۱۵، در صفحه اینستاگرام مرکز فرهنگی شهر کتاب به نشانی Instagram/bookcityculturalcenter ارائه خواهد شد.