میراث مکتوب – شماره چهلم فصلنامۀ اطلاع‌رسانی، تحلیلی نقد و بررسی کتاب ویژهٔ پاییز ۹۲ منتشر شد. در این شماره نقدی بر کتاب مجالس جهانگیری به چاپ رسیده است.
از کمدی تا رمان انتقادی – اجتماعی نوشتهٔ دکتر یحیی آذرنوش، مضمون‌ها از هاشم جاوید، تحلیل روان‌شناختی نویسندگان بزرگ نگاشتۀ دکتر اکبر پویانفر و تاریچه گِل‌نبشته‌های باروی تخت جمشید به قلم سیما فولادپور عناوین مقالات نقد و بررسی کتاب است.
در بخش کندوکاو هم خلیل ملکی از نگاه همایون کاتوزیان و ماجرای تعطیل شدن مجلۀ «علم و زندگی» به قلم منوچهر رسا منتشر شده است.
آیینهٔ عبرت این شماره از مجلۀ نقد و بررسی کتاب به حکایت سلطان محمود غزنوی و پسرش مسعود نگاشتۀ دکتر سیروس پرهام اختصاص دارد.
تاریخ قدرت در دنیای معاصر، بزرگداشت حماسی مردمان معمولی، نازی ها در پاریس، تاریخ قدرت جدید، سکه ای پرتوان و آمریکا جهان سومی می شود عناوین مطالبی است که در بخش کتابهای خارجی شمارۀ ۴۰ فصلنامۀ نقد و بررسی کتاب به چشم می خورد.
در بخش کتابهای داخلی نیز مطالبی مانند هایکو، خسروانی، عاشقانه نقدی نوشتۀ عبدالعلی دستغیب، «چنین کنند بزرگان» دیگر! از جمشید ارجمند، و اما دنبالۀ طنز، ایرانیان ایرانیان از ناصر تکمیل همایون، داستانی از زمینه های سنتی و اجتماعی ایران از رضا اغنمی، جهانگیر امپراطور گورکانی و فرهنگ ایران از مسعود رفیع و بالاخره یک انسان پیدا کردم پیش روی خوانندگان قرار گرفته است.
کتاب مجالس جهانگیری که در این شماره از این فصلنامه مورد بررسی قرار گرفته است نوشتۀ عبدالستار بن قاسم لاهوری است که با تصحیح، مقدمه و تعلیقات دکتر عارف نوشاهی و معین نظامی در سال ۱۳۸۵ از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شده است.
مسعود رفیع در بخشی از معرفی خود بر این کتاب که با عنوان «جهانگیر امپراطور گورکانی و فرهنگ ایران» به چاپ رسیده است، می نویسد: «کتاب مجالس جهانگیری که شامل گزارش یکصد و بیست و دو نشست شبانه امپراطوری گورکانی هند است، سند تاریخی مهم و جدیدی است که پرده از بسیاری شایعات و کژفهمی دربارۀ احوال شخصی جهانگیر بر می دارد. دربارۀ شخصیت و سیرت و اندیشۀ امپراطوری است که هم از لحاظ پادشاه بیگم [ملکه] ایرانی خود نور جهان که در حکومت با وی شریک بود و هم به خاطر شیفتگی اش به فرهنگ ایران زمین باید بینش از اینها مورد توجه ایرانیان قرار گرفت.
مؤلف کتاب، عبدالستار بن قاسم لاهوری، از نزدیکان دربار جهانگیر است. با اینکه شرح او از این مجالس خالی از مداهنه و تملقات رایج آن زمان نیست، در عین حال، او فرد فرهیخته ای است و سخن به ایجاز می گوید و فارسی نویسی او روان و عاری از تصنعات و مغلق گویی است. متن خطی این کتاب اخیراً به طور تصادفی در کتابخانۀ شخصی مرحوم خلیل الرحمان داودی در لاهور پاکستان کشف شد و با تصحیح و تعلیقات عالمانۀ عارف نوشاهی و معین نظامی در ایران به زیور طبع آراسته گردید. دربارۀ جهانگیر در کتب مختلفی چون توزک جهانگیری (خاطرات)، جهانگیرنامه، اقبال نامه جهانگیری و مآثر جهانگیری که بیشتر حاوی جریانات سیاسی دوران سلطنت اوست، اطلاعات عمده در دسترس است. اما کتاب حاضر در برگیرندۀ احوال شخصی و بیان خلوت اوست که شخصیت متضاد او را که سال هاست مورد بحث شرق شناسان و محققان است روشن می‌کند.»
فصلنامهٔ نقد و بررسی کتاب به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی هرمز همایون‌پور منتشر می‌شود.