میراث مکتوب – محمود بن امیر احمد نظام قاری از نقیضه سرایان دوره تیموری است.
قاری به تقلید از دیوان اطعمه كتابی به نظم و نثر فراهم آورد كه مبنای آن البسه بود. درباره قاری اطلاع بسیاری در دست نیست. اصلی ترین منبع برای شناخت قاری كتاب اوست؛ از این رو گام نخست در شناخت او فراهم آوردن متنی تصحیح شده از این اثر است. تصحیح این كتاب با دشواری هایی روبروست؛ نبودن نسخه ای تصحیح شده از آن و واژه ها و تركیب های پیچیده و ناآشنا از این جمله است. نخستین بار میرزا حبیب و سپس رحیم طاهر كتاب قاری را تصحیح كردند. تصحیح میرزا حبیب افزون بر امتیاز مقدم بودن، با وجود دشواری های كار تصحیح در روزگار او، تصحیح دقیقی است. متن تصحیح شده طاهر نویافته هایی دارد كه بر ارزش این تصحیح می افزاید؛ اما نادرستی و خطاهایی نیز در آن وجود دارد. در این مقاله برخی از این خطاها برپایه تحلیل های درون متنی و شگردهای فن تصحیح و نیز منابع برون متنی تصحیح می شود. نویسنده این جستار برخی از دشواری های متن را با تحلیل های درون متنی گشوده است و برپایه آن به یافته هایی درباره قاری، زندگی و جایگاه ادبی او در روزگار خود، اطلاعات جامعه شناسی، مردم شناسی و تازه های زبانی در آن عصر دست یافت؛ نگارنده همچنین برخی از ممدوحان قاری و اعلام انسانی و جغرافیایی را برپایه منابع برون متنی و استفاده از فرهنگ های عمومی و تخصصی فارسی، عربی و تركی، منابع حدیثی و نیز جست وجو در تذكره ها، سفرنامه ها، منابع تاریخی، متون جغرافیایی شناسایی كرد. افزون بر این، شماری از اصطلاحات ناشناخته حوزه البسه (بَت، بُرُنجُك، صوف مربع، صوف قُبرُسی، داریه، فراء، قَرساق، كلاه شلغمی و مُشَرَف) با كمك این منابع به طور گسترده شرح شد. آشنایی با این اعلام و اصطلاحات، برخی از ابهامات متن و دشواری های آن را از بین برد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ شهره معرفت را اینجا بخوانید.