میراث مکتوب – اجرام آسمانی و ظهور و حرکت متناوب ظاهریشان در آسمان، از دیرباز توجه بشر را به خود جلب کرده است. طلوع و غروب خورشید، اهلۀ ماه، گرفتگی ها، ظهور دنباله دارها، انفجارها ابرنواخترها و دیگر پدیده های آسمانی موضوع های مورد علاقه، بررسی و توصیف بوده است.
در برهۀ مشخصی، بشر اهمیت عملی رویدادهای تناوبی مشهود آسمان و کارایی مؤثرشان را در جهت یابی و زمان سنجی یافت. در عصر باستان، انسان ها «صور آسمانی» را بر سنگ نقش می کردند و در نقاشی ها، نمادها و طرح های ساده به تصویر می کشیدند.
متن کامل این مقاله با ترجمۀ فاطمه کیقبادی که در شمارۀ 8 دوفصلنامۀ میراث علمی اسلام و ایران (سال چهارم، شمارۀ دوم، پاییز و زمستان 1394) منتشر شده است اینجا بخوانید.