وی در تشریح برخی ویژگی‌های رسم الخط این دیوان توضیح داد: کاربرد «ک» به جای «گ»، «ج» به جای «چ»، «ب» به جای «پ»، حرف اضافه «به» متصل به واژه بعد، قرار دادن سه‌نقطه زیر حرف «س» و دو‌نقطه زیر حرف «ی» و همچنین اتصال فعل «است» به واژه قبل، در این نسخه مشاهده می‌شود و در فاصله میان دو غزل، کتیبه زرین با عبارت «و له ایضا» مشاهده می‌شود.
555 نسخه خطی «دیوان حافظ» در کتابخانه‌های ایران
همچنین دکتر مرتضی عمرانی، مدرس دانشگاه پیام نور در این مراسم، در باب دیوان حافظ اظهار کرد: هیچ دیوانی همچون دیوان حافظ به لحاظ تعدد در نسخه وجود ندارد؛ به‌طوری‌که 555 نسخه خطی از این دیوان در کتابخانه‌های سطح ایران موجود است که از این تعداد 166 نسخه در کتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
وی در ادامه، به بررسی نسخه خطی دیوان حافظ در دانشگاه پنجاب لاهور پرداخت و با بیان اینکه این نسخه، مهم‌ترین سند زندگی حافظ است، افزود: عبارت عربی و ماده تاریخ وفات حافظ در این نسخه هم‌خوانی دارد و این در حالی است که در دیگر نسخ، این تطابق به چشم نمی‌خورد.
او ادامه داد: پس از این نسخه، دیگر صاحبان تذکره از تخیلات خود یا به‌طور غیر مستقیم از گفته‌های گلندام به شرح زندگی حافظ شیرازی در مقدمه پرداخته‌اند.
این محقق با اشاره به اینکه این نسخه در نیمه اول قرن نهم کتابت شده است، خاطرنشان کرد: نسخه خطی دیوان حافظ دانشگاه پنجاب به لحاظ تاریخ کتابت در رتبه 17 قرار دارد.
عمرانی اضافه کرد: در این نسخه خطی سه قصیده در وصف حضرات معصومین(ع) و 6 پاره در مدح حضرت رضا(ع) مشاهده می‌شود که نشان از شیعه بودن حافظ یا ارادت این شاعر به اهل بیت(ع) دارد.
وی در بیان دیگر ویژگی‌های دیوان حافظ نسخۀ دانشگاه پنجاب گفت: این نسخه از حیث بسامد شعری در رتبه نخست و از لحاظ داشتن مقدمه جامع در رتبه سوم قرار دارد. همچنین هیچ‌گونه افتادگی در اوراق و واژه‌ها در این نسخه دیده نمی‌شود.
این پژوهشگر تأکید کرد: این نسخه خطی اولین نسخه از دیوان حافظ است که در مقدمۀ آن نام محمدگلندام ذکر شده است.
گفتنی است، بیستم مهرماه، در تقویم ملی روز بزرگداشت حافظ شیرازی نامیده شده است.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه آستان قدس رضوی