میراث مکتوب – امیر امام رشیدالدین سعدالملک محمد بن محمد بن عبدالجلیل عمری معروف به رشیدالدین وَطواط شاعر ایرانی هم دوره با خوارزمشاهیان بود.
رشیدالدین وطواط شاعری نیکو و کاتبی بلیغ بود که در میدان فصاحت و بلاغت یکه تازی می کرد. رشید از نوادر روزگار و عجایب خلق بود و آگاه ترین مردم به کلام عرب و اسرار و نحو و ادب. او تألیفات متعدد و تصنیفات مفیدی داشت.
کتاب حاضر مجموعه ای از نامه های رشیدالدین وطواط است که از یک مقدمه و دو بخش تشکیل شده است. مقدمه در شرح حال نویسنده و شرح برخی از مضامین سیاسی و اجتماعی نامه های تازی رشید آمده است.
رشید وطواط این نامه ها را در آغاز قرن ششم از آستان دولت خوارزمشاهیان در دوران پادشاه مذکور و پادشاهی پدرش، پادشاه بزرگ آلب ارسلان و جدش و پادشاه سعید و خوشبخت استز خوارزمشاهی نگاشته و به دارالخلافۀ بغداد فرستاده بود.
همچنین در مقدمه به اقدامات فرهنگی و علمی دربار خوارزمشاهیان و نگاه آنان به علم و ادب اشاره شده است. در بخشی دیگر پاره از مضامین اجتماعی نامه ها و اهمیت آن ها در اخوانیات «رشید» بررسی شده است. بخش نخست نامه های درباری و بخش دوم اخوانیات اوست.
بخش نخست نامه ها دربای در خصوص نامه های خلفا و پادشاهان و وزیران و امیران و والیان و قاضیان است و بخش دوم در خصوص نامه های دانشمندان و فاضلان و بزرگان در موضوعاتی چون تهنیت و تعزیت، شکر و عتاب، شکوایه و اعتذار و هدیه دادن است.
این نامه ها به کوشش محمد افندی شافعی گردآوری شده است.
نامه های تازی رشیدالدین وطواط ، گردآورنده: محمد افندی شافعی، ترجمه: محمود حيدری، یاسوج، دانشگاه یاسوج، 234 صفحه، شمارگان: 1000نسخه، قطع: وزیری، بها: 120000 ریال، 1394.