میراث مکتوب- بیش از ۲۵۰ سال پیش بزرگترین قرآن خطی آسیا در شهر باردوای ایالت گجرات به همت یک کاتب ایرانی به نام محمد غوث در مدت ۱۸ سال کتابت شد.
این قرآن خطی نفیس با داشتن ۱۲۰۰برگ و حدود سه تن وزن در ابعاد یک در دو متر به عنوان بزرگترین قرآن خطی آسیا مشهور است. از ویژگی‌های قرآن بارودا به داشتن ترجمه فارسی و تفاسیری از ملاحسین واعظ کاشانی در حاشیه‌ی صفحات می‌توان اشاره کرد. همچین تذهیب و نقش‌های گل و خط نستعلیق این اثر، زیبایی ارزش هنری آن را دو چندان کرده است.
در ایام باران‌های موسمی شدید، آسیب‌های زیادی به این نسخه وارد شده بود که در یکی از سفر‌های رییس مرکز بین المللی میکروفیلم نور (مهدی خواجه پیری) و به امر مقام معظم رهبری، این مرکز، کار مرمت و ترمیم این نسخه‌ی نفیس قرآن کریم را بر عهده گرفت.
اکنون به مناسبت ماه مبارک رمضان کار مرمت و باز سازی دو جزء ۲۶ و ۲۷ این قرآن نیز در ایام شیوع بیماری کرونا با رعایت پروتکل‌های بهداشتی پایان یافت.
تیم مرمت مرکز بین المللی میکروفیلم نور به منظور بالابردن ماندگاری از هیچ مواد مصنوعی استفاده نکرده و همه مواد به کار رفته در آن از مواد گیاهی و طبیعی هستند که با استحکام بخشی و تثبیت مرکب دست کم ۳۰۰ سال به عمر این اثر می‌افزاید و علاوه بر این بازگشت به حالت اولیه از دیگر ویژگی‌های این نوع مرمت است.
مردم ساکن شهر بارودا که از ادیان و مذاهب مختلف هستند این نسخه خطی و قدیمی را سبب برکت شهر خود می‌دانند و هرسال یک جزء از این قرآن در ماه مبارک رمضان ورق گردانی و قرائت می‌شود که تعداد کثیری از مردم هر سال از سراسر هند در این مراسم شرکت می‌کنند.
منبع: ایبنا