میراث مکتوب – علی‌نامه کهن‌ترین منظومه حماسی شیعی شناخته شده از نیمهٔ دوم قرن پنجم هجری است، و موضوع آن جنگ‌های جمل و صفین، و مناقب و معجزات و کرامات حضرت علی (ع) است، که شاعری شیعه اثنی عشری، به نام ربیع، آن را در بیش از یازده هزار بیت، در بحر متقارب مثمن محذوف (مقصور) سرود ه، و در ماه ذی حجه سال ۴۸۲ هجری به پایان آورده است.
دستنویس منحصر به فرد علی‌نامه متعلّق به کتابخانه موزه قونیه
(ترکیه) است. کتابت این نسخه در اواخر قرن ششم و یا قرن هفتم و هشتم حدس زده شده (نک. علی نامه ۱۳۸۸ : بیست و سه؛ هشتاد و هشت). نام کاتب و ماه و روز اتمام نسخه (پنجشنبه، هفتم ماه رمضان)
در ترقیمه چنین است:
تم الکتاب بعون ملک الوهاب فی ید العبد الضعیف محمود» محمد بن مسعود.«المقدم التستری فی یوم الخمیس سابع شهر رمضان»
دستنویس منحصر به فرد علی‌نامه متعلّق به کتابخانه موزه قونیه
(ترکیه) است. کتابت این نسخه در اواخر قرن ششم و یا قرن هفتم و هشتم حدس زده شده (نک. علی نامه ۱۳۸۸ : بیست و سه؛ هشتاد و هشت). نام کاتب و ماه و روز اتمام نسخه (پنجشنبه، هفتم ماه رمضان)
در ترقیمه چنین است:
تم الکتاب بعون ملک الوهاب فی ید العبد الضعیف محمود» محمد بن مسعود.«المقدم التستری فی یوم الخمیس سابع شهر رمضان»
آنچه در بالا آمده است بخشی از مقدمه «نگاهی به دو چاپ عکسی و حروفی علی نامه» است که در ضمیمه ۲۲ دوفصلنامه آینه میراث به کوشش مسعود قاسمی به چاپ رسیده است.
متن کامل ضمیمه ۲۲ آینه میراث را در فایل پایین مطالعه کنید.