میراث مکتوب – زبانهای ایرانی بخش قابل توجهی از سند هویت ملی و فرهنگی ایرانیان به شمار میرود. به جرأت میتوان گفت زبان فارسی یکی از عوامل حفظ و نگاهبانی این سرزمین از گزند روزگاران بوده و همواره مانع ازهمگسیختگی و نابودی هویت ملی و فرهنگی ایران عزیز شده است. بزرگی این درخت تناور بهواسطۀ رنجهایی است که بزرگانی مانند فردوسی، سعدی و حافظ و دیگر اندیشمندان ایرانی برخود هموار ساخته و با آفرینش آثار ارزشمند زبان فارسی را اینچنین ماندگار ساختهاند. به همین ترتیب، زبانها و گویشهای دیگر نظیر ترکی، عربی و … که در این سرزمین تکلم میشوند نقش چشمگیری در تحکیم مبانی فرهنگ و هویت ایران عزیز داشتهاند.
دیرینگی زبانهای ایرانی که منشعب از خانوادۀ زبانهای هند و ایرانی و هندواروپایی است به قدمت تاریخ این سرزمین است. تاریخ ادبیات و دانش ایرانی نشان داده که این زبان از توانایی قابل توجهی برای ارائه و انتقال پیچیدهترین اندیشههای علمی و فلسفی برخوردار است. نگهداری این توانایی و روزآمد کردن آن مستلزم نگاهبانی و پاسداری از زبانها و گویشهای ایران است. بههمین منظور، مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی که در برپایی سه دوره همایش بینالمللی زبانها و گویشهای ایران را برگزار کرده است توفیق یافته چهارمین همایش بین المللی زبانها و گویشهای ایران (گذشته وحال) را در مهر ماه 1397 برگزار نماید.
برای اطلاعات بیشتر جهت ثبت نام و شرکت در چهارمین همایش بین المللی زبانها و گویشهای ایرانی اینجا را مشاهده کنید .
زمان دریافت چکیده مقالات: 30 آبان ماه 1396
زمان دریافت اصل مقاله: 30 اسفند ماه 1396
اعلام نتایج مقالات: 30 اردیبهشت ماه 1397
زمان برگزاری همایش: مهر ماه 1397
مکان همایش: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی