مقدمه:
زنان همواره در درازنای تاریخ تمدن بشری جایگاه و نقش ویژه ای داشته اند. در دوره های مختلف، برخی جوامع به شیوه های گوناگون بدان تأکید کرده و نمودهای آن را در نمادهای قدسی و غیرقدسی نشان داده اند و در مقابل نیز، برخی فرهنگ ها به مثابه ساخته اندیشه بشر دچار تطور تاریخی شده، چه بسا به دلیل توانمندیهای اقناعی یا باز دارندة خود، حق زن را از او دریغ کرده و در پارهای از زمانها او را به یک فرآورده فرهنگی از خود بیگانه، کالای اقتصادی و عنصر منفصل اجتماعی معرفی کرده اند.
نگاه به زن در همه دورهها یکسان نبود و از دورهای به دورة دیگر دچار دگرگونی می شد، با این حال، در حقوق و تکالیف وی تغییرات کیفی پدید نمیآمد. ظهور اندیشههای جدید، بار دیگر نگاه به زن را در کانون توجه افکار عمومی قرار داد و سعی شد تا او را از پستوی تاریک تاریخ خارج کرده و حقوق طبیعی اش را به وی بازگردانند. برگزاری همایش هایی در این زمینه راه برون رفت از گمنامی زن را به جامعه نشان می دهد. همایش زن در آذربایجان از گذشته تا امروز به دنبال تبیین و توصیف جایگاه زن در این منطقه مهم برآمده است.
آذربایجان در طول تاریخ پر فراز و نشیب ایران نقش آفرین بوده و هست و به عنوان یکی از مناطق بانفوذ و تأثیرگذار نقش ایفاء کرده است؛ هم تأثیرگذاشته و هم تأثیر پذیرفته است. تحقیق و پژوهش پیرامون لایه های مختلف جامعه آذربایجان ضرورتی انکارناپذیر است، اما آنچه در این میان جایگاه ویژه ای دارد، نقش آفرینی های زن آذربایجانی است که از دوره های اسطوره ای تا تاریخ کنونی حضور داشته و دارد. زن آذربایجانی در تحولات منطقه ای، ملی و دینی همواره مدافع ارزش های موجود بوده است. زن آذربایجانی گاهی در قامت عالم و ادیب، گاه در لباس رزم و جنگ و گاه به عنوان نان آور خانه و گاهی نیز درکسوت زن خانه دار چهره نمائی کرده است؛ زنانی چون زینب پاشا و پروین اعتصامی و دهها زن گمنام دیگر مؤید این سخن هستند. اما نکته شایان ذکر آن است که با اینکه اغلب زن آذربایجانی همه توانمندیهای فوق را در خود جمع می کرد، با این حال بستر جامعه، تفاوتهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی برای آنها رقم زده است.
شناخت و معرفی زن آذربایجانی به مثابه الگوی زن ایرانی در سطح تاریخ محلی، تدقیق تبیین جایگاه و نقش تاریخی وی را در تحولات جامعه ایرانی تسهیل خواهد ساخت و او را به خودآگاهی خواهد رساند و نیز در گیرودار بحران هویتهای فردی و اجتماعی، یاریگرش خواهد شد و هویتش را به عنوان زن ایرانی تثبیت خواهد کرد.
محورهای کلی همایش:
1- زن و اسطوره
2- زن و سیاست
3- زن و فرهنگ
4- زن و اقتصاد
5- زن و اجتماع
6- زن و نظامی گری
7- زن و دین
زمان بندي موضوع:
– زن اسطورهای آذربایجان
– زن در دوره باستان
– زن در قرون اولیه اسلامی
– زن در قرون میانی (از طاهریان تا پایان زندیه)
– زن در دوره قاجار
– زن در دوره معاصر
زمان برگزاری: نیمه دوم شهریور 1393
آخرین مهلت دریافت چکیده مقالات: 15 تیرماه 1393
آخرین مهلت دریافت اصل مقالات: 15 مرداد 1393
مکان برگزاری: آذربایجان شرقی( مرند و جلفا )
برگزار کننده همایش: انجمن زنان پژوهشگر تاریخ
آدرس الکترونیک: zananazarbayjan@gmail.com
راهنماي تدوين و شرايط پذيرش
شرايط پذيرش و انتشار مقاله
همایش از مقالههای پژوهشي معتبري که حاوي مطالب و نکات علمی جديد و غیر اقتباسی باشد استقبال میکند و از مقالههای مبتنی بر گردآوری یا ترجمه معذور است.
صرفاً مقالههایی در اين همایش ارائه ميشود که در نشریههاي داخلی و خارجی چاپ يا ارائه نشده باشد.
حق چاپ مقاله، پس از پذيرش و ارائه آن، براي انجمن زنان پژوهشگر تاریخ محفوظ است و نويسندة مقاله مجاز به چاپ آن در جاي ديگر نيست.
انتشار آثار ارسالي الزاماً بهمعناي همرأي بودن با نويسندگان نيست و مسولان همایش مسئوليتي در اين زمينه ندارد.
شورای علمی در قبول، رد، اصلاح، و ویرایش مقالههای دریافتی آزاد است.
نویسنده/ نويسندگان محترم، مشخصات ذیل را به همراه مقاله ارسال كنند:
• نام و نامخانوادگی نویسنده/ نويسندگان به فارسی و انگلیسی؛
•میزان تحصیلات، رتبة علمی، گروه آموزشی، نام دانشکده،
دانشگاه، و شهر محل دانشگاه نویسنده/ نويسندگان به فارسی و انگلیسی؛
•معرفی نویسنده مسئول در صورت تعدد نویسندگان؛
•درج نشاني پست الکترونیک نویسنده/ نويسندگان؛
•نشانی، کدپستی، شمارة تلفنهاي همراه، منزل، محل كار، و دورنگار نویسندة مسئول؛
نویسندگان محترم، فایل الکترونیک مقاله را، بههمراه مشخصات بالا، از طریق پست الکترونیک، به نشانی zananazarbayjan@gmail.com ارسال كنند.
پذیرش اولیه مقاله مشروط به رعایت نكات «راهنمای تدوین و شرايط پذيرش» و پذیرش نهایی، ارایه و چاپ آن مشروط به تأیید داوران مقاله و شورای علمی است. در هر صورت، نتیجه به نویسنده اعلام ميشود.
تعداد کلمات مقاله نباید از 5000 تجاوز کند. درضمن، مقاله با قلم بي زر(BZar )14 در برنامة 2007 Word حروفنگاري و بههمراه فایل PDF ارسال شود.
داشتن عنوان، چکیده (حداکثر 150 کلمه) و واژههای کلیدی
(حداکثر 7 واژه)، به زبان فارسی براي همة مقالهها الزامي است.
مقالهها مشتمل بر مقدمه، مباحث اصلی، نتیجهگیری، و فهرست منابع باشد.
معادل لاتين اسامی خاص، اصطلاحات، و واژگان تخصصي درون متن و داخل پرانتز قرار گيرد.
شیوه استناد
ارجاعات مقاله، پانوشت و بهشیوه زیر باشد:
برای ارجاع به منابع در پانوشت نام و نام خانوادگی نویسنده
(تاریخ نشر) عنوان کتاب یا مقاله، محل نشر، ناشر، نوبت چاپ،
شماره جلد، و صفحه منبع مورد نظر آورده شود.
برای ارجاع به منابع، بلافاصله، همان، صفحه ذکر شود. در ارجاع
با فاصله نام نویسنده، پیشین، صفحه ذکر شود.
در ارجاع به فرهنگ يا دانشنامهاي كه مقالات آنها نويسنده مستقل دارد، نام نويسنده مقاله، تاریخ نشر، عنوان مدخل، نام دانشنامه، شماره جلد، و صفحه منبع مورد نظر آورده شود. مثال: رحیم رئیس نیا دانشمند، اسماعیل حامی،(1391) دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، جلد 17ص 193
در ارجاعات به فرهنگ يا دانشنامهاي كه مقالات آن نويسنده مستقل ندارد، نام فرهنگ/ دانشنامه، سال انتشار، شماره جلد، و نام مدخل مورد نظر (در گيومه) آورده شود.
در منابع پایان مقاله، ارجاعات تکراری کامل آورده شود و از ترسیم خط بهجای نام مؤلف خودداری گردد.
منابع: در پایان مقاله، در ابتدا منابع فارسی و سپس منابع لاتین، براساس نام خانوادگی نویسنده، بهترتیب حروف الفبا و بهصورت زیر آورده شود:
کتاب: نام خانوادگی نویسنده/ نويسندگان، نام نویسنده/ نويسندگان (تاریخ انتشار). نام کتاب بهصورت ایتالیک (ايرانيك)، نام مترجم یا مصحح، شمارة جلد، و محل انتشار: نام ناشر.
مقاله: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). «عنوان مقاله»، نام مترجم، نام نشریه بهصورت ایتالیک (ايرانيك)، سال نشريه، و شمارة نشریه.
منابع اینترنتی: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ دسترسی). «عنوان مقاله»، نام وب سایت (یا عنوان نشریه الکترونیکی، جلد، شماره، و سال)، صفحه، و آدرس اینترنتی.
دبيري علمي اين همايش را دکتر منیژه صدری؛ هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد شبستر و دکتر اسماعیل حسنزاده؛ دانشیار تاریخ دانشگاه الزهرا بر عهده دارد.