میراث مکتوب- این شرح مشهورترين اثر ميبدى است كه آن را در سال 890 ﻫ . ق تأليف كرده است. شارح پس از مقدمه‌ای مفصل، در شرح ديوان، در ابتدا معانى لغات و نكات صرفى و نحوى ابيات را بيان می‌كند، سپس به ترجمهٔ فارسى اشعار می‌پردازد و سرانجام مضمون و محتواى بيت يا ابيات مورد نظر را در یک رباعى به نظم می‌كشد. در مواردى كه در اشعار، تلميحى به داستانى يا واقعه‌اى تاريخى باشد، حكايت آن را ياد می‌كند.
کتابشناسی:
شرح ديوان منسوب به اميرالمؤمنين علیبن ابی طالب(ع) (فارسی)
[مهمترين شرح فارسی ديوان منسوب به حضرت علی(ع)]
قاضی كمال‌الدّين میر حسين‌بن معين‌الدّين ميبدی يزدی (درگذشتۀ 909 هـ.ق)
مقدمه و تصحيح: حسن رحمانی، سید ابراهيم اشک‌شيرين
تهران: 1379 (چ1 و چ2)؛ 1390 (چ3)- 999 ص/ قطع وزيری
شابک: X ـ 39 ـ 6781 ـ 964
میراث مکتوب: 77
برگزیدۀ هفدهمین دورۀ كتاب سال دانشجويي (1379)