میراث مکتوب – «سفرنامه ناکامورا نائوکیچی» مسافر فقیر ژاپنی در ایران، تحریر و بازنوشته اوشی کاواشونر و با ترجمه دکتر هاشم رجب‌زاده و کینجی‌ئه اورا توسط انتشارات طهوری منتشر شد.
نویسنده کتاب در سال 1888 که تازه ازدواج کرده بود، مغازه کلاه‌فروشی خود را به همسرش سپرد و تنها روانه امریکا شد و پس ازده سال به ژاپن برگشت. اما شوق سفر او را واداشت در سال 1901 که 36 سال داشت روانه سفری به گرد جهان شود و مدت 5 سال و 10 ماه میان سال‌های 1901 تا 1907 سرزمین‌های شرق و غرب آسیا، اروپا، آفریقا و امریکای شمالی و جنوبی، نیوزیلند و استرالیا را زیر پا بگذارد و پس از بازگشت به ژاپن شرح سفر و ماجراجویی خود را در پنج مجلد زیر عنوان «ماجراجویی در پنج قاره جهان: درنوردیدن آفاق با پاهای قوی» مدون و منتشر کند. این سیاح ژاپنی در سفر به ایران با ماجراهایی روبه‌رو می‌شود که جالب و جذاب است.
سفرنامۀ ایران ناکامورا در جلد سوم این مجموعه آمده است که به سفرهای او در آسیا و اروپا اختصاص دارد. ناکامورا در 1902 به بندر بوشهر رسید. از آنجا به شیراز و سپس اصفهان و کاشان و تهران رفت. در راه چند بار با راهزنان رو به رو شد. در اصفهان با ظل السلطان ملاقات کرد و در پایتخت دو بار به دیدار میراز نصرالله خان مشیرالدوله (وزیر خارجه) رفت. در دیدار دوم از او توصیه نامه ای برای مأموران مسیر راه تا انزلی گرفت.
ناکامورا در شرح سفرهایش در ایران تنها یک بار به مقاصد خود اشاره می کند و آن نیز حاکی از داشتن مأموریتی پژوهشی است. او با اندوخته ای اندک سفر می کرد و در شرح گشت و گزارهایش بارها خود را «مسافر فقیر» نامیده است.
در این سفرنامه دربارۀ وضع حکومت و احوال مردم و نفوذ و قدرت های استعماری سخنی بیان نشده است.
این کتاب سیزدهمین دفتر از مجموعۀ سفرنامه ها و یادداشت های روزانۀ مسافران ژاپنی است که به همت دکتر هاشم رجب زاده به فارسی ترجمه شده است.
شونرو اوشی‌كاوا، سفرنامه ناکامورا نائوکیچی، ترجمه: كينجي ئه‌اورا، هاشم رجب‌زاده، تهران، طهوری، ۸۸ صفحه، شمارگان: 500 نسخه، قطع: وزیری، بها: 100000 ریال، 1394.