میراث مکتوب – از جمله شاعران توانمند سده یازدهم هجري که علیرغم خلاقیت ها و ذوق شعریش تقریباً گمنام مانده، رکن الدین مسعود، پسر حکیم نظام الدین علی کاشانی، متخلص به مسیح و مشهور به حکیم رکناست(تولد 985 ه . وفات 1066 ه .) وي طبیب دیوان شاه عباس اول صفوي و از خوشنویسان حاذق عصر خویش بشمار می آمد.
نگارنده در این تحقیق برآنست تا براي نخستین بار با نگاهی کوتاه به معرفی نسخ خطی دیوان مسیح کاشانی، ضمن معرّفی آثار وي، به بررسی و تحلیل عناصر و مؤلفه هاي سبکی تشکیل دهندۀ این دیوان بپردازد و در حقیقت توان مسیح را در ابتکاري یا مقلد بودن، تبیین کند. بررسی هاي به عمل آمده حاکی از آنست که مسیح شاعري تواناست که شعرش سرشار از انواع صورخیال و مضمون آفرینی هاي بکر است و ترکیب سازی هاي فراوان و توجه به لغات و مضامین عامیانۀ هند که در دیگر آثار سبک هندي دیده میشود، در این دیوان نیز مشهود است.
متن کامل این مقاله نوشته مهدي ماحوزي 45 ،شیوا قاصد رضایی که در فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی(بهار ادب) منتشر شده است اینجا بخوانید.