میراث مکتوب- خواجه طوسى در تجريد الاعتقاد، بدون آن كه نظرية وجود عقول را رد كند، براهين اقامه شده بر وجود عقل مفارق را داراى خلل توصيف می‌كند. وی بعدها در رسالة کوتاهی که در این خصوص نگاشته است، برهان ابتکاری خویش را در اثبات عقول ارائه می‌دهد. وی پس از اثبات موجودى مفارق از طریق برهان حقايق نفس الأمريه، آن را با «لوح محفوظ» و «كتاب مبين» كه دو اصطلاح بر گرفته از قرآن كريم بوده و جايگاه ثبوت علم «ما كان و ما يكون» معرفى شده‌اند، منطبق دانسته است. این رساله مورد توجه دانشمندان مسلمان واقع شده و علاوه بر آن که در آثاری مانند اسفار اربعه (صدر الدین شیرازی) و شرح المقاصد (سعدالدین تفتازانی) به آن اشاره رفته است، شروح و تعليقات مستقل نیز توسط بزرگانی چون شمس‌الدين كيشى، جلال‌الدين دوانى، شمسا گيلانى، حسين الهى اردبيلى و … بر آن نگاشته شده است که طی آن به شرح و نقد دقیق برهان خواجه پرداخته‌اند.
اثر حاضر، ضمن تلاش برای احصاء تک‌نگاره‌های موجود وابسته به رسالة اثبات العقل خواجه نصیرالدین طوسی، به تحقیق و تصحیح انتقادی رساله و تعلیقات مربوط به آن پرداخته است.
کتابشناسی:
رسالۀ اثبات العقل المجرّد
و شروح آن از شمس الدین کیشی، جلال الدین دوانی، شمسا گیلانی و … (فارسی)
خواجه نصیر الدین طوسی(سدۀ 6)
مقدمه: احد فرامرز قراملکی؛ تصحیح و تحقیق: طیبه عارف‌نیا
تهران: 1393- 376 ص/ قطع وزیری
شابک: 7-075-203-600-978
با همکاری مؤسسۀ مطالعات اسماعیلی (لندن)
میراث مکتوب: 264