میراث مکتوب – کمال الدین حسین بن حسن خوارزمی، شاعر و عارف قرن هشتم و اوایل قرن نهم هجری و شارح فصوص الحکم ابن عربی و مثنوی مولوی، شاگرد ابوالوفای خوارزمی از مشایخ سلسلۀ کبرویه است. وی در زمان جوکی میرزا پسر شاهرخ تیموری از هرات به خوارزم رفت و در آنجا متأهل شد. حنفیان هرات او را به جرم سرودن بیت «با ما چو درآمیزی گوییم ز سرمستی / ما جمله توایم ای جان یا خود همگی ما تو» تکفیر کردند. او به دست ازبکان شهید شد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ مریم غفوریان، حمید طاهری و قاسم انصاری که در شمارۀ 62 نامۀ فرهنگستان منتشر شده است اینجا بخوانید.