میراث مکتوب – دکتر سلیم نیساری، ادیب، محقق و حافظ پژوه نامدار معاصر امروز، ۲۲ دی ماه، به دیار حق شتافت.
دکتر نیساری که متولّد ۲۱ آذرماه ۱۲۹۹ خورشیدی در منطقۀ اوشتبین آذربایجان و دانش‌آموخته مقطع دکترای فلسفه از دانشگاه ایندیانای آمریکا بود، عمری را در عرصۀ ادبیات و فرهنگ گذراند و به عنوان نسخه‌پژوه و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی به شمار می‌آمد.
وی کسی بود که خبر جعلی منتسب به یونسکو در مورد رتبه بندی زبان‌ها(ترکی سومین زبان و فارسی سی و سومین لهجه عربی!) را از یونسکو استعلام کرد و پاسخ دفتر پاریس یونسکو مبنی بر رد چنین اقدام نامعقولی را در نشریۀ کتاب هفته منتشر کرد.
استاد دکتر مهدی محقق در پیشگفتار کتابی از دکتر نیساری نوشته است: در سال‌های آغازین دهه ۱۳۳۰ که من دانشجوی دورۀ لیسانس دانشکدۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بودم با برخی از دانشجویان دورۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی که از تبریز بودند از جمله دکتر منوچهر مرتضوی و دکتر سلیم نیساری آشنا شدم. دکتر نیساری در آن وقت‌ها مدیر کل وزارت فرهنگ هم بود که معمولاً در کتابخانۀ طهوری همدیگر را می‌دیدیم. بعدها ارتباط ما بیشتر شد و همواره ایشان در برخوردها از سکون و آرامش و ادب ویژه‌ای برخوردار بود. پس از انقلاب، ارتباط ما زیاد شد؛ چه آنکه هر دو هفته یک‌بار او را در فرهنگستان زبان و ادب فارسی ملاقات می‌کردم و از ملاحظات خاصی که در باره حافظ داشت، برخوردار می‌شدم. او با فروتنی ویژه خود عبارات عربی دیوان حافظ را نزد من می‌آورد و با کمک یکدیگر به برخی از مشکلات می‌پرداختیم. نکتۀ جالبی که از کوشش‌های سالیان دراز از زندگی علمی دکتر نیساری بر می‌آید اینکه این استاد هرچند در محیط غیر زبان فارسی زاده و پرورش یافته چگونه، همت خود را در هشت دهه از زندگی پر بار خود به ترویج و نشر زبان و ادبیات و خط فارسی پرداخته و ملت ایران را از علم سرشار خود بهره‌مند ساخته است.
از جمله مسئولیت‌های دکتر نیساری در طول حیات خود می‌توان به بازرس وزارتی و مشاور وزارت فرهنگ ۱۳۲۸ ، معاون دانشکدۀ ادبیات دانشگاه شیراز۱۳۳۳، دانشیار دانش‌سرای عالی تهران۱۳۳۵، رئیس ادارۀ کمک‌های فنّی یونسکو ۱۳۳۶، مدیرکلّ روابط فرهنگی در وزارت آموزش و پرورش ۱۳۴۴ و رایزن فرهنگی ایران در ترکیه طی سال‌های ۱۳۵۶ـ۱۳۵۸ نام برد.
همچنین کتاب‌های تمبرهای ایران ۱۳۴۰، تدریس زبان فارسی در دبستان یا آموزش هنرهای زبان۱۳۴۴، نمونه‌هایی از آثار جاویدان شعر فارسی ۱۳۵۰، غزل‌های حافظ ۱۳۵۳، کلّیات روش تدریس ۱۳۵۵، دفتر دیگرسانی‌ها در غزل‌های حافظ ۱۳۷۳، دستور خطّ فارسی، پژوهشی دربارۀ پیوستگی خطّ فارسی با زبان فارسی۱۳۷۴، نسخه‌های خطّی حافظ (سدۀ نهم) ۱۳۸۰ و دیوان حافظ، ۱۳۸۱ از جمله آثار بیاد ماندنی و درخشان مرحوم دکتر نیساری به شمار می‌رود.
از دکتر نیساری همچنین به عنوان یکی از نخستین نویسندگان کتاب‌های آموزشی در زمینۀ آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان یاد می‌شود.
مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب در گذشت این ادیب برجسته و نسخه‌پژوه نامدار کشور را به جامعه ادبی و فرهنگی ایران تسلیت عرض می‌کند.