میراث مکتوب- صبح امروز، هفتم مردادماه ۱۳۹۹، دکتر بدرالزّمان قریب، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، زبان‌شناس و استاد دانشگاه، در سن ۹۱سالگی درگذشت.
بدرالزمان قریب در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند. وی پس از دریافت مدرک لیسانس زبان و ادبیات فارسی، به آمریکا رفت و با استفاده از بورس شاگردان اول، به دانشگاه کالیفرنیا در برکلی وارد شد. وی با راهنمایی پروفسور هنینگ پایان‌نامۀ دکتری خود را با عنوان تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی نوشت و مدرک دکتری زبان‌های باستانی خود را از دانشگاه پنسیلوانیای امریکا دریافت کرد.
بدرالزمان قریب پس از بازگشت به ایران در دانشگاه‌های شیراز و تهران به تدریس پرداخت. وی تنها زنی بود که عضو پیوسته زبان و ادبیات فارسی بود. دکتر بدرالزمان قریب در همایش دوم جزو چهره‌های ماندگار ایران شناخته شد. وی مدیر گروه گویش‌شناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو شورای عالی علمی مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.
برخی از آثار دکتر بدرالزّمان قریب عبارت‌اند از : تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی؛ زبان‌های خاموش، یوهان فریدریش (ترجمه، با همکاری یداللّٰه ثمره)؛ وسنتره جاتکه، داستان تولد بودا به روایت سُغدی؛ فرهنگ سُغدی (سُغدی ـ فارسی ـ انگلیسی)؛ تاریخچۀ گویش‌شناسی در ایران؛ مطالعات سُغدی؛ پژوهش‌های ایرانی باستان و میانه.
روحش شاد و یادش گرامی باد.