میراث مکتوب- فرهنگ منظوم جامعاللّغات را ادیبی به نام نیازی حجازی (یا نیازی بخاری) در نیمه دوم قرن دهم هجری تألیف کرده است. این فرهنگ حدوداً شامل 1600 لغت فارسی و عربی و غیره است که در 162 قطعه و 611 بیت، در هشت بحر عروضی، سروده شده است. با توجّه به آنکه تعداد اندکی از اینگونه فرهنگهای منظوم کهن شناسایی و نشر شده و جامعاللّغات نیز در سده ده تألیف شده و یکی از منابع فرهنگهای معروفی مانند جهانگیری و مجمعالفرس بوده و نسخه منحصر بفردی از آن موجود است، حائز اهمّیّت است. یکی از این ویژگیهای لغوی جامعاللّغات آن است که مؤلّف در تعریف بعضی از لغات، کلمات و ترکیباتی را میآورد که نشاندهنده زبان طبیعی منطقه و زمان او بوده است. شرفنامه مَنیَری (یا فرهنگ ابراهیمی) و صحاحالفرس از منابع نیازی در تألیف جامعاللّغات است. از جامعاللّغات دستنویس منحصربفردی در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار، با شماره 3113/6، موجود است. چاپ فرهنگ حاضر نیز بر اساس تصحیح این دستنویس ارائه شده است.
کتابشناسی:
جامعاللّغات (فرهنگ منظوم) (فارسی)
سرودۀ نیازی حجازی (سدۀ 10)
به اهتمام: افسانه شیفتهفر
تهران: 1390- 151 ص/ قطع وزیری
شابک: 1-019-203-600-978
میراث مکتوب: 223 / زبان و ادبیات فارسی : 4