میراث مکتوب- دکتر سلمان ساکت استاد جوان گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد و از شمار دانشجویان بسیاری است که طعم حضور در کلاس های درس استاد انزابی نژاد را چشیده اند. در پی شنیدن خبر فوت استاد انزابی نژاد گفت و گوی تلفنی کوتاهی با ایشان به نیابت از سوی دانشجویان دانشگاه فردوسی، که شاید بیش از سایر جویندگان دانش از محضر استاد بهره برده اند، داشتیم که در ادامه می خوانید:
دکتر سید رضا انزابی نژاد یکی از بزرگترین و بنام ترین استادان زبان و ادبیات فارسی بود که در پرورش شاگردان زیادی در شهرهای مختلف به ویژه در مشهد و تبریز نقش بسزایی داشت. این استاد گران مایه در زمینۀ تدریس کم نظیر بود. او بر خواندن متن و مسائل مرتبط با حوزۀ متن شناسی تأکید فراوانی داشت و دانشجویان خود را بر آن می داشت که بیش و پیش از هر چیز به واژه و نحو و به طور کلی متن توجه کنند؛ چیزی که امروزه متأسفانه چندان که باید و شاید در گروه های زبان و ادبیات فارسی به آن توجه نمی شود. دکتر انزابی نژاد مشوقی دلسوز و راهنمایی مهربان برای دانشجویان خود بود چنان که هر کسی با ایشان پایان نامۀ مقطع تحصیلات تکمیلی خود را گذرانده است بر این نکته اذعان خواهد داشت. ایشان در زمینۀ کلاس و پژوهش بسیار سخت گیر بود و اصول کاری خود را به هیچ عنوان زیر پا نمی گذاشت؛ نه سفارش کسی را قبول می کرد و نه به لابه و عجز کسی توجه نشان می داد. استاد انزابی نژاد بر این باور بود که دانشجوی ادبیات بایست تمام همّ و غم خود را صرف خواندن کند. او علی رغم آن که از نسل استادان پیشین بود و افزون بر متون ادبیات کلاسیک به زبان عربی بسیار تسلط داشت، با ادبیات مدرن (چه نظم و چه نثر) و مباحث نقد ادبی آشنایی کافی داشت.
دکتر انزابی نژاد گذشته از علم و دانش، در اخلاق و آزادگی و رادمردی بی نظیر بود. در طول حضور خود در دانشگاه نه کسی را بی جهت ستود و نه پیش صاحب منصبی سر فرود آورد. تنها چیزی که برای او ملاک و معیار تحسین و ستایش و کرنش بود علم و دانش و اخلاق بود. در یک کلام دکتر انزابی نژاد استادی کم نظیر و بزرگ مردی کم مانند بود.
لازم بذکر است دکتر انزابی نژاد روز جمعه ۵ اسفند ماه ۱۳۹۱ به دیار باقی شتافت. مراسم تشییع پیکر ایشان ساعت ۹ صبح روز یک شنبه ۶ اسفند از مقابل بست پایین حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) برگزار خواهد شد
دکتر سید رضا انزابی نژاد یکی از بزرگترین و بنام ترین استادان زبان و ادبیات فارسی بود که در پرورش شاگردان زیادی در شهرهای مختلف به ویژه در مشهد و تبریز نقش بسزایی داشت. این استاد گران مایه در زمینۀ تدریس کم نظیر بود. او بر خواندن متن و مسائل مرتبط با حوزۀ متن شناسی تأکید فراوانی داشت و دانشجویان خود را بر آن می داشت که بیش و پیش از هر چیز به واژه و نحو و به طور کلی متن توجه کنند؛ چیزی که امروزه متأسفانه چندان که باید و شاید در گروه های زبان و ادبیات فارسی به آن توجه نمی شود. دکتر انزابی نژاد مشوقی دلسوز و راهنمایی مهربان برای دانشجویان خود بود چنان که هر کسی با ایشان پایان نامۀ مقطع تحصیلات تکمیلی خود را گذرانده است بر این نکته اذعان خواهد داشت. ایشان در زمینۀ کلاس و پژوهش بسیار سخت گیر بود و اصول کاری خود را به هیچ عنوان زیر پا نمی گذاشت؛ نه سفارش کسی را قبول می کرد و نه به لابه و عجز کسی توجه نشان می داد. استاد انزابی نژاد بر این باور بود که دانشجوی ادبیات بایست تمام همّ و غم خود را صرف خواندن کند. او علی رغم آن که از نسل استادان پیشین بود و افزون بر متون ادبیات کلاسیک به زبان عربی بسیار تسلط داشت، با ادبیات مدرن (چه نظم و چه نثر) و مباحث نقد ادبی آشنایی کافی داشت.
دکتر انزابی نژاد گذشته از علم و دانش، در اخلاق و آزادگی و رادمردی بی نظیر بود. در طول حضور خود در دانشگاه نه کسی را بی جهت ستود و نه پیش صاحب منصبی سر فرود آورد. تنها چیزی که برای او ملاک و معیار تحسین و ستایش و کرنش بود علم و دانش و اخلاق بود. در یک کلام دکتر انزابی نژاد استادی کم نظیر و بزرگ مردی کم مانند بود.
لازم بذکر است دکتر انزابی نژاد روز جمعه ۵ اسفند ماه ۱۳۹۱ به دیار باقی شتافت. مراسم تشییع پیکر ایشان ساعت ۹ صبح روز یک شنبه ۶ اسفند از مقابل بست پایین حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) برگزار خواهد شد
خدایش بیامرزاد.
تهیه گزارش از سهیلا یوسفی