میراث مکتوب – قصه گویی در ایران سابقه ای بسیار تاریخی دارد. ایرانیان از دیرباز برای تعلیم و تربیت کودکان و به منظور انتقال مفاهیم تاریخی، اجتماعی، دینی، اخلاقی ، … از قصه گویی به عنوان یک ابزار قدرتمند استفاده کرده اند. طرح مطالب به صورت قصه و نقل شفاهی آن چنان در فلات ایران ریشه و اهمیت داشته که تا امروز نقش پررنگ خود را در منطقه حفظ کرده است.
با وجودی که شناخت این انواع ادبی بسیار مهم بوده و تعریف علمی از آنها می توانسته سهمی به سزا در معرفی این آثار به جهان داشته باشد، اما در مقایسه با انواع ادبیات کتبی مورد دقت و بررسی وافی قرار نگرفته است.
در این کتاب پژوهشگر می کوشد سه گونه از گونه ها یا ژانرهای ادب شفاهی ایرانیان را که نقشی بزرگ در آفرینش ادبیات کودک در جهان داشته اند طبقه بندی کرده، تعریفی جامع از هریک ارائه دهند.
علاوه بر آن این نظریه را به اثبات برساند که ایران خاستگاه بسیاری از ترانه ها، متل ها و افسانه هایی است که امروز در سراسر جهان موجودند و زنان ایران به شهادت مفاد مطالب، بزرگ ترین نقش را در آفرینش این سه ژانر بازی کرده اند.
تقی، شکوفه، گونهشناسی و طبقهبندی سه ژانر ادبی: ترانهها، متلها و افسانههای گذر در ادبيات شفاهی ايران، تهران، مهر ویستا، 292 صفحه، قطع: رقعی، بها: 290000 ریال، 1396.