ميراث مكتوب – حوزهای از زبانشناسی که با توجه به جنبههای ساختاری به مقایسۀ زبانها میپردازد، ردهشناسی زبان نامیده میشود. ردهشناسی زبان در چند دهۀ اخیر مورد توجه زبانشناسان اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است. با وجود این اهمیت این حوزه در کشورمان نادیده گرفته شده است.
زبانهای گوناگون در جهان برای پدیدههای یکسان عناوین متفاوتی را به کار میگیرند؛ با این حال زبان شناسان معتقدند زبانهای کنونی از زبان واحدی سرچشمه گرفتهاند. پدیدۀ گوناگونی زبانها در کتب ادیان الهی به روشنی بیان شده است. در قرآن به پیامبر وحی میشود که خداوند پیامبران را از میان هریک از اقوام برگزیده است تا به زبان همان قوم بشر را هدایت نمایند. در آیۀ دیگری قدرت پروردگار به صراحت بیان میشود که آفرینندۀ آسمانها و زمین و نیز خالق تفاوت زبانها و تنوع نژاد آدمیان است؛ بنابراین زبان که عطیۀ الهی است، به صورت متنوع خلق شده است.
ردهشناسی زبان همانند نظریۀ دستوری به کار توصیف زبانها میآید؛ البته ردهشناسیهای زبان در رابطه با کارایی یا فایده به داوری میپردازند، در حالی که نظریههای دستوری در رابطه با درستی یا صحت نظریهها ارزیابی میشوند.
در اين كتاب ابتدا نشانداری در رده شناسی زبان مطرح شده سلسله مراتب دستوری و سپس حالت دستوری و حالت غیر فاعلی مورد بررسي قرار گرفته است.
همانندی حالت و جایگاه فعل، دستهبندی ردهشناختی و ردهشناسی ساختهای مضاف الیه عناوين ساير فصل هاي اين كتاب است.
در پايان نيز خوانندگان با مقایسۀ زبان شناختی حروف تعریف و فاعل در زبانها، رابطه بین ردهشناسی و قواعد جهان شمول، طبقهبندی انواع واژهها، ردهشناسی انواع واژهها، ردهشناسی افعال کمکی و ردهشناسی واژهآرایی آشنا میشوند.
البرزي، پرویز:ردهشناسی زبان، تهران، اميركبير، 295 صفحه، 1392.