میراث مکتوب – کتاب بهار دانش اثر عنایت اله كنبوه لاهوری (درگذشته 1028 یا 1088) از آثار ادبیات فارسی در هند و از جمله پرخواننده ترین متون ادبی است که بیش از سیصد نسخه خطی و چندین شرح و فرهنگ از آن در دست است. کمتر کتابی تا این اندازه نسخه خطی دارد. بهار دانش سرمشق نویسندگی منشیان و کتاب درسی مکتب خانه ها و فارسی آموزان هندی بوده و معرف سبک داستان پردازی هندی داستان در داستان است.
بن مایه های قصه های بهار دانش متنوع و تلفیقی از داستان های ایرانی و هندی است. بهار دانش از کتابهای مکر زنان است که در ردیف آثار موجود در ادب فارسی قابل بررسی های جامعه شناختی است.
شیوۀ روایی بهار دانش، نیز به سبک داستان سرایی هندی، داستان در داستان است، به هر مناسبتی داستانی نو آغاز می شود و گاه در میان آن نیز داستانی تازه مطرح می گردد.
داستان اصلی ، شرح عشق جهاندارشاه است که پس از سختی بسیار به وصال بهره ور بانو می رسد و داستان های فرعی پیرامون این داستان اصلی شکل می گیرد.
حکایات درونی داستان با هدف اخلاقی نگاشته شده که درونمایۀ اصلی تمام قصه های فرعی ، بی وفایی و مکر زنان است. هفت ندیم شاه، هفت حکایت در بی وفایی زنان و مکر ایشان باز می گویند تا شاهزاده را از عشقش منصرف کنند.
عنایت‌الله كنبوه لاهوری، بهار دانش، مقدمه و تصحیح: دکتر حسن ذوالفقاری – عباس سعیدی، تهران، خاموش، 496 صفحه، قطع: وزیری، 620000 ریال، چاپ دوم، 1397.