میراث مکتوب – یکی از دانش های مهم در ادبیات بلاغت، علم بلافت است که مشتمل بر سه شاخۀ معانی، بیان و بدیع است. بلاغت ویژگی مشترک همۀ زبان هاست. هیچ زبانی نیست که از عناصری همچون تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز خالی باشد. زبان عربی از جمله زبان های قوی و پراستعداد و سرشار از قابلیت های ذاتی در عرصۀ ادب و بلاغت است که گستردگی و ژرف ساخت بلاغی قدرتمندی دارد.
در زبان عربی، هدف از دانش بلاغت در مراحل آغازین، کشف رموز اعجاز قرآن بود، اما بعداً دایره قلمرو آن گسترده تر شد. از طرفی، زبان فارسی با درآمیختگی با زبان عربی از آغاز اسلام تاکنون، نوعی خاص و بی همتا از فرهنگ و ادب و معرفت دینی را آفریده است.
از این رو، نویسنده کوشیده است به صورت مقایسه ای و با ملحوظ داشتن سیر تاریخی و تکامل تدریجی عناصر و آرایه های علم بلاغت در هر دو زبان عربی و فارسی، دانش بلاغت را تحلیل و نقد کند.
نکتۀ قابل ذکر دربارۀ این کتاب آن است که به منظور دستیابی آسان تر به مطالب، تدوین آن بر اساس حروف الفبایی صورت گرفته، در عین حالی که مباحث معانی ، بیان و بدیع به تفکیک مطرح شده است. زیر هر عنوان علاوه بر تعریف و بیان تقسیمات، به نقد و تحلیل و نکته یابی آن نیز پرداخته شده است و با مطابقه در دو زبان عربی و فارسی، نظریات اهل بلاغت با لحاظ کردن سیر تاریخی آن، بیان شده است.
فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است :
پیشگفتار
مقدمه 1: در سیر تحول بلاغت اسلامی
مقدمه 2: در تعریف فصاحت و بلاغت
علم معانی
علم بیان
علم بدیع
منابع
کریمی فرد، غلامرضا، بلاغت تطبیقی : تحلیل و بررسی زیباشناسی سخن فارسی و عربی، تهران، سمت، 604 صفحه، بها: 340000 ريال، 1397.