میراث مکتوب- این مراسم روز دوشنبه، ۱۱ تیر از ساعت ۱۷ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی به نشانی خیابان نجات‌الهی (ویلا)، نبش خیابان ورشو برپا خواهد شد.
محمود فتوحی رودمعجنی، هومن یوسفدهی و بهمن بنی‌هاشم از سخنرانان این مراسم هستند. اجرا موسیقی سنتی توسط گروه موسیقی «مهر بی‌پایان» از دیگر برنامه‌های این بزرگداشت است.
در کنگره بزرگداشت صائب تبریزی که در خرداد ۱۳۹۲ برگزار شد، سیدمحمدحسینی – وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی – از موافقت شورای عالی انقلاب فرهنگی با نامگذاری دهم تیر به نام روز صائب تبریزی خبر داد وصائب تبریزی صاحب روزی در تقویم رسمی کشور شد؛ به دلیل موجود نبودن تاریخ ولادت یا وفات این شاعر، به پیشنهاد یک شاعر و بر اساس محاسبه نام صائب به حروف ابجد که ۱۰۳ می‌شود یک‌صد و سومین روز سال (دهم تیرماه) که مصادف با تولد زنده‌یاد محمد قهرمان صائب‌پژوه شهیر ایرانی است به‌نام روز صائب در تقویم درج شده است.
«میرزا محمدعلی صائب تبریزی» در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در تبریز زاده شد. پدر او تاجر بود و خانواده‌اش جزو هزار خانواری بود که به‌دستور شاه‌عباس اول از تبریز کوچ کرد و در محله عباس‌آباد اصفهان ساکن شد. او در این شهر به آموختن علوم زمانه پرداخت. در سال ۱۰۳۴ هجری قمری به هندوستان رفت و در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به ایران بازگشت و در اصفهان ماندگار شد و شاه‌عباس دوم به او مقام «ملک‌الشعرایی» داد.
او حدود ۸۰ سال زندگی کرد و حدود سال ۱۰۸۱ هجری قمری در اصفهان دیده از جهان فرو بست. آثارش به‌جز سه – چهارهزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام «قندهارنامه» و سه قطعه، همه غزل هستند. او ۱۷ غزل به ترکی سرود و سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از آن، «سبک هندی» نامیده شد. صائب را «چامه‌سرای» تک‌بیت‌ها نیز گفته‌اند.
آرامگاه صائب، در باغی به نام تکیه که باغ شخصی خود او بود، قرار داشت که تا سال ۱۳۱۷ خورشیدی کسی از آن اطلاعی نداشت، اما با تلاش زنده‌یاد استاد جلال‌الدین همایی، این آرامگاه به همگان معرفی شد و بعد از آن نیز به تاریخ ۲۰ بهمن‌ماه ۱۳۵۵ با شماره ۱۳۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
منبع: ایسنا