میراث مکتوب – کارگاه دو روزه «کاربرد سکه‌شناسی در تاریخ‌پژوهی» به مدرسی دکتر حسن رضائی باغ بیدی در روزهای یکشنبه هفتم و چهاردهم دی ماه از ساعت 15 تا 19 در محل پژوهشکده تاریخ اسلام برگزار خواهد شد.
سكه شناسی قسمت مهمی از باستان شناسی است كه شاهد زنده‌ای از تمدن دنیای قدیم و ملل مختلف میباشد. علم سكه‌شناسی توانسته است بزرگترین خدمت را در روشن كردن تاریخ گذشته بنماید و گوشه‌های تاریك و مبهم را روشن كند.
اهمیت مطالعات سکه شناسی در حوزه نقد منابع تاریخی طرح می‌شود. در نقد منابع، یک تقسیم‌بندی داریم که شامل منابع غیر نوشتاری و نوشتاری می‌شود. منابع نوشتاری و غیر نوشتاری ویژگی‌هایی دارند که در شناخت تاریخ می‌توانند به ما یاری دهند. در این میان، سکه‌ها در هر دو دسته‌بندی منابع قرار می‌گیرند و بنابراین، از این جهت اهمیت بیشتری نسبت به دیگر منابع دارند.
سكه در هر دوره نماینده عادات، آداب، خط، زبان، هنر، مذهب، تمدن، ثروت، ورشكستگی و ارتباطات تجاری هر ملت و مملكتی است، یعنی منبع اطلاعاتی صحیح و دقیق از دنیای قدیم، یعنی از دورانی كه آثار هنری، ابنیه، معابر و مقابر ویران قدیم را از روی قرینه به طور ناقص و گاهی با تصور از آنچه از بنا به جا مانده تعمیر و تا حدی به صورت اصلی درآورند و با حقیقت زمان تطبیق دهند. در این قسمت سكه، حلال مشكلات شده و كمك شایانی به تاریخ هنر دنیای قدیم نموده است.
با بررسی سکه ها مسائل اقتصادی و اوضاع اجتماعی و سیاسی و دینی دوره های مختلف روشن می شود. نوشته های روی سکه ها بسیار به درد مباحث زبان شناسی می‌خورد، حتی بسیاری از نام‌های خاص را که در جاهای دیگر پیدا نمی‌کنیم، روی سکه‌ها می‌توان مشاهده کرد. خیلی از نام‌های ایرانی باستان فقط از نوشته‌های روی سکه‌ها شناخته شده است و در برخی موارد، سکه‌ها تنها منابع موجود ما هستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ این کارگاه آموزشی اینجا را ببینید.