میراث مکتوب – تاریخ سلاطین عجم یكی از آثار وقار شیرازی، پسر وصال شیرازی، در دوره بازگشت ادبی و سده سیزدهم هجری است. این اثر به دلیل هماهنگی و هم گامی با موج ادبی زمانه ی نویسنده از جایگاه ویژه ای برخورداراست. این اثر تاریخ ایران باستان را همانند الگوهای مورد استفاده خود در چهار دوره پیشدادیان، كیانیان، اشكانیان و ساسانیان مورد بررسی قرارداده و در آن تلاش كرده تا سبك خراسانی و زبان فارسی سره را در نوشته خود به كارگیرد و از نظر تاریخی نیز تلاش كرده تا هم گام با باستان گرایی شكل گرفته، در این دوره بتواند نقشی ایفا نماید. در پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و با تكیه بر متن نسخه خطی تاریخ سلاطین عجم سعی بر آن است تا بخش پیشدادیان نسخه خطی «تاریخ سلاطین عجم» را مورد بررسی قرار داده، منابع وقار شیرازی برای نگارش این اثر و همچنین بررسی فضای فرهنگی معاصر با دوره نویسنده شناسایی شود.
متن کامل این مقاله نوشتۀ دکتر سهم الدین خزائی که در مجلۀ مطالعات ایرانی (سال شانزدهم، شمارۀ سی و دوم، پاییز و زمستان 1396) منتشر شده است اینجا بخوانید.