میراث مکتوب – التوسل الی الترسل تالیف بهاءالدین محمدبن موید بغداد، نمونهای فاخر از انشای فارسی در قرن ششم هجری و از مهمترین منشات باقی مانده از متون كهن است كه به دلایلی از جمله پختگی نثر و دربر داشتن اطلاعات مهم تاریخی در شمار متون باارزش و اسناد مهم تاریخی قرار میگیرد.
این كتاب تا كنون یكبار و آن هم در سال 1315 از روی دو نسخه خطی قدیمی به تصحیح زنده یاد احمد بهمنیار منتشر شد كه به واسطه برخی نواقص نسخ و اتكاء بیش از حد مصحح بر یك نسخه تصحیح كاملی نیست. بنا به اقرار خود مصحح در مقدمه كتاب، هیچ یك از دو نسخه مورد استفادهاش از سهو و خطا و تصرفات ناسخان مصون نمانده است؛ بنابراین با پیدا شدن نسخ دیگری از این اثر كه در بسیاری موارد ضبط های بهتری دارند تصحیح دوباره التوسل ضروری می نماید.
متن کامل این مقاله نوشتۀ سهیلا یوسفی که در شمارۀ جدید آینۀ میراث (سال سيزدهم، شماره 2 (پياپی 57)) منتشر شده است اینجا بخوانید.