میراث مکتوب- گنجینۀ گویشهای ایرانی عنوان عمومی مجموعه فرهنگهایی است که نخستین دفتر آن در سال ۱۳۸۴ با عنوان گنجینۀ گویششناسی فارس، به همّت عبدالنبی سلامی، در فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شد.
هدف از انتشار گنجینۀ گویشهای ایرانی صرفاً ارائۀ مواد خام از گویشهای اصیل ایرانی است که پژوهشگران عرصههای گوناگون میتوانند از جنبههای مختلف آوایی، صرفی، نحوی، واژگانی و معنایی آنها را بررسی قرار کنند و بهخصوص زبانشناسان و مردمشناسان از آن بهره بگیرند.
مجموعۀ حاضر، دربردارندۀ دادههای گردآوریشده از هفت گویشِ رو به زوال خراسان است که عبارتند از: اردکولی، دشتبیاضی، دربندی، وکیلآبادی، بجستانی، گاشی و نهالدانی که از میان گویشهای این دفتر، اَردَکولی و دشتبیاضی در خراسان جنوبی و سایر گویشها در خراسان رضوی رواج دارند.
در این مجموعه، پس از معرفی مختصر مناطق مورد مطالعه و نشان دادن موقعیت جغرافیایی هریک از آنها روی نقشه، با هدف آشنایی مقدماتی مخاطب، برخی نکات دستوری گویشها ذکر شده که البته بیان فنی و تخصصی همۀ خصوصیات مدّ نظر نبوده است.
کتاب «گنجینۀ گویشهای ایرانی: استان خراسان ۱»، تألیف دکتر محسن صادقی است که انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی آن را در ۴۵۲ صفحه و به بهای ۷۰۰هزار ریال منتشر کرده است.