میراث مکتوب- با توجه به گذشت بیش از 60 سال از چاپ و نشر دیوان قوامی رازی، به تصحیح محدث ارموی، و نایاب بودن این کتاب، کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی در راستای طرحش برای انتشار دیوان‌های شاعران شیعی، اقدام به بازچاپ دیوان قوامی رازی کرده است.
بدرالدین قوامی رازی که در عصر سلجوقی (قرن 6) می‌زیسته، به «اشرف الشعراء» و «بدرالدین» ملقب بوده و چون وی در ابتدا در سلک مداحان قوام‌الدین طغرایی شعر می‌سروده تخلص خود را از لقب این شخص اقتباس کرده است.
وی، در عین حال، سراینده‌ای مطرح و مشهور در تاریخ ادبیات شیعی است و عبدالجلیل رازی او را در شمار آن گروه از شاعران شیعی نام می‌برد که «همه، توحید و زهد و موعظت و منقبت گفته‌اند» و مرحوم محدث ارموی، نوشته است: «قوامی نخستین کسی است از شعرای فارسی که در اشعار خود، صریحا به تشیع خود، اعتراف و به حقانیت مذهب تشیع و به عدل خدا و امامت ائمۀ اثنی عشر (ع) تصریح کرده است».
قوامی رازی، به استناد کتاب «النقض» عبدالجلیل رازی، در زمان خود در بلاد عراق و مخصوصا در شهر ری مقامی بسزا و و شهرت و احترامی قابل توجه داشته است.
آنچه موجب شهرت قوامی و رواج شعر او شده این بوده که اشعار وی غالباً مشتمل بر مطالب عالیه و مضامین حکیمانه، از قبیل پند و موعظه، دعوت به خداپرستی و اثبات عدل او، رد مجبّره و زنادقه، دوری از دنیا و شرح بی‌اعتباری و بی‌وفایی آن، ترغیب به آخرت و عمل برای آن و بیان مناقب ائمه اثناعشر (ع)، بوده است.
تنها شاعری که در دیوان قوامی رازی از او نام برده شده و کلمات او تضمین شده حکیم سنایی است و قوامی وی را خواجۀ شاعران می‌خواند. مصحح این امر را ناشی از اشتمال اشعار حکیم سنایی بر مباحث توحید، عدل، حکمت، نصیحت، زهد و منقبت دانسته است.
مصحح دیوان قوامی رازی، میرجلال الدین حسینی ارموی (معروف به محدث) است که از مصححان نامور متون و آثار شیعی به شمار می‌رود.
استاد مهدوی دامغانی دربارۀ مرحوم ارموی گفته است: «احدی از طبقۀ فضلای درس‌خوانده در حوزه‌های علمیه که در غیر لباس روحانی بوده‌اند، در مقام خدمتگزاری و نشر معارف و آثار فرهنگی شیعۀ اثناعشری، چونان زنده‌یاد مرحوم محدث ارموی، بذل همت و صرف دقت و جد و جهد نفرموده است».
تصحیح و تحقیق شماری از آثار و مآثر شیعی، همچون کتاب النقض عبدالجلیل رازی، تفسیر گازر ابوالمحاسن جرجانی، المحاسن برقی، شرح غرر الحکم و درر الکلم خوانساری و دیوان قوامی رازی نمونه‌ای از فعالیت‌های محدث ارموی در احیای میراث مکتوب شیعه است.
مصحح در مقدمه‌ای که بر دیوان قوامی رازی نگاشته پس از بیان احوال شاعر و نقل وصف او در تذکره‌ها و معرفی دیوان وی، به تعیین تقریبی زمان زندگانی او، برخی از خصائص شعر قوامی، دلیل‌اش برای طبع و نشر دیوان قوامی، معرفی و توصیف کیفیت نسخۀ خطی مورد استفاده و چگونگی این تصحیح پرداخته است.
«دیوان شرف الشعراء، بدرالدین قوامی رازی» نخستین بار در سال 1334، با تصحیح میرجلال الدین ارموی، توسط چاپخانۀ سپهر در تهران به طبع رسیده بود و هم اکنون به همت انتشارات کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در 432 صفحه و در قطع رقعی بازچاپ شده است.