کد خبر:11798
پ
esteare_2

استعاره و شناخت

استعارۀ مفهومی بی‌تردید تنها موضوع و الزاماً مهم‌ترین موضوع پژوهش در زبان‌شناسی شناختی نیست، ولی شاید بتوان گفت به سبب سامان‌یافتگی چارچوب تحلیل، مشهورترین موضوعی است که عموماٌ زبان‌شناسی شناختی را با آن می‌شناسند.

میراث مکتوب – استعارۀ مفهومی بی‌تردید تنها موضوع و الزاماً مهم‌ترین موضوع پژوهش در زبان‌شناسی شناختی نیست، ولی شاید بتوان گفت به سبب سامان‌یافتگی چارچوب تحلیل، مشهورترین موضوعی است که عموماٌ زبان‌شناسی شناختی را با آن می‌شناسند.

امروزه در دنیا پژوهش دربارۀ استعاره‌های مفهومی به یک تخصص تبدیل شده است و زبان‌شناسانی را می‌توان برشمرد که عمدۀ آثارشان به پژوهش در حوزۀ استعاره‌های مفهومی اختصاص دارد. استعارۀ مفهومی یک پدیدۀ چندبعدی است که موجب شده پژوهشگرانی با تخصص‌های گوناگون به آن بپردازند. استعارۀ مفهومی در زبان خودکار، ادبیات، رشد و فراگیری زبان کودک، عصب‌شناسی، نشانه‌شناسی، دین‌پژوهی، مطالعات ترجمه، مطالعۀ فرهنگ، رسانه و حوزه‌های دیگر، موضوع پژوهش به‌شمار می‌آید. گاهی نیز استعاره‌های مفهومی، خود موضوع پژوهش نیستند ولی به‌مثابۀ ابزار، در حوزه‌های دیگری چون سبک‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و واژگان‌نگاری به کار گرفته می‌شوند. پژوهش بر استعاره‌های مفهومی در زبان‌شناسی، فنون و شیوه‌های تحلیل روشنی دارد؛ هر چند انجام تحلیل‌های دستی بر پیکره‌های وسیع و تبیین نتایج تحلیل استعاره‌ها دشواری‌هایی به همراه دارد.
این کتاب در ۹ فصل به قرار زیر نوشته شده است: فصل ۱: پیش‌زمینه، که به اجمال به مبانی عصب‌شناختی استعاره‌های مفهومی می‌پردازد؛ فصل ۲: استعارۀ مفهومی چیست؟، ساخت استعاره و انواع آن را توضیح می‌دهد. فصل ۳: استعاره و حس‌آمیزی؛ که نخستین بار به زبان فارسی در همین کتاب به آن پرداخته شده است. فصل ۴: استعاره‌های عواطف؛ که به پشوانۀ پژوهش‌های پیکره‌ای صورت گرفته در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به هدایت نگارنده و همکاری دانشجویان رشتۀ زبان‌شناسی و آقای دکتر مصطفی عاصی تکوین یافته است. فصل ۵: استعاره و فعل‌های حسی؛ که رابطه‌ای است بین دو حوزۀ مطالعه یعنی فعل‌های حسی و مطالعات استعاره که در آثار غیرایرانی و ایرانی پیشینه‌ای ندارد و نختستین بار در این کتاب در قالب فصلی مجزا به آن پرداخته شده است. فصل ۶: استعاره و مفهوم زمان؛ که پیش‌تر از سوی نگارنده در قالب سخنرانی و کارگاه به آن پرداخته شده است. فصل ۷: استعاره و پیکره؛ که در نتیجۀ پژوهش‌های پیکره‌ای نگارنده و دانشجویان بر پیکرۀ پایگاه دادگان زبان فارسی شکل گرفته است. فصل ۸: استعاره و مجاز؛ که در صدد است زمینه‌ای برای پیشنهاد نظریۀ مجاز مفهومی ارائه دهد. فصل ۹: استعاره و فرهنگ؛ که به منظور معرفی استعاره‌های اولیه و فرهنگ‌بنیاد نگارش یافته است.
در زمرۀ مقاله‌هایی که بستر شکل گرفتن این کتاب را فراهم آورده‌اند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: افراشی، حسامی، سالاس (۱۳۹۱)؛ افراشی، حسامی (۱۳۹۲) و افراشی، صامت (۱۳۹۱) که به روش پیکره‌ای به تحلیل استعاره‌های مفهومی پرداخته‌اند. افراشی، مقیمی‌زاده (۱۳۹۳) و زورورز، افراشی، عاصی (۱۳۹۲) به استعاره‌های مفهومی عواطف به روش پیکره‌ای پرداخته‌اند. افراشی، یگانه (۱۳۹۵) طبقه‌ای خاص از استعاره‌های مفهومی در قرآن کریم را مورد مطالعه قرار داده‌اند. افراشی (۱۳۹۴) نیز با بازنمود استعاری مفهومی زمان پرداخته است.

 افراشی، استعاره و شناخت، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 150 صفحه، قطع: وزیری،  130000 ریال، 1397.

 

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612