میراث مکتوب- آنچه در ادامه می‌خوانید بخشی از مقالۀ سعید نفیسی با عنوان «ادبیات فارسی در گرجستان» است که در سال 1313 در شماره 7 سال دهم مجلۀ مهر به چاپ رسیده است.
یکی از فوایدی که در این سفر روسیه بردم حضور در نمایشگاه ادبیات و صنایع ایران بود که بمناست جشن هزار سالهٔ فردوسی در موزهٔ ملی گرجستان در شهر تفلیس روز پنجشنبه 22 شهریور 1313 سه ساعت بعد از ظهر منعقد شد و مدت دو ساعت بدیدن آثار مهمی که از تمدن و صنایع ایران در آن محوطه گرد آمده بود بهره‌مند بودم. چیزی که در این میان بسیار جالب توجه بود و مخصوصاً به ذهن خویش سپردم که برای ادبای ایران به ارمغان آورم نفوذ فوق‌العادهٔ ادبیات ایران در گرجستان است. گذشته از آنکه موسیقی و نقاشی و معماری ایران همواره صنعتگران گرجستان را به خویش مشغول کرده و اثر جاویدانی در آن دیار گذاشته، بزرگان نظم و نثر ما نیز همواره افکار گویندگان و سرایندگان گرجی را به خود مشغول کرده‌اند و بسیاری از کتاب‌های معروف ایران به زبان گرجی ترجمه شده است. بزرگترین شاعر گرجستان شوتا روستاولی (Shota Rustaveli) که جشن هفتصد و پنجاه سالهٔ ولادت او را چهار سال دیگر در گرجستان خواهند گرفت و سرایندهٔ منظومهٔ معروفیست که اسم آن را «پلنگینه پوش» باید ترجمه کرد در اشعار خویش بسیار افکار دارد که از سخن‌سرایان ایران ملهم شده است. شعرای دیگر نیز همین راه را پیموده‌اند و این سطور گنجایش آن ندارد که از شعرای بسیاری که در آن دیار بوده‌اند و بیش و کم از ادبیات ما متأثر گشته‌اند سخنی گفته شود، زیرا می‌بایست تاریخی از ادبیات گرجستان نوشت و این خود داستان درازیست. در این سطور فقط از ترجمه‌های نظم و نثر زبان فارسی به گرجی سطری می‌نویسم زیرا که تاکنون ادبای ایران را کسی از این رهگذر خبر نکرده است….