میراث مکتوب هیچگاه در ردیف مراکز ردیفدار نبوده است. پشتکار زیاد، طرحهای بسیار، آمال و امیدهای فراوان، شوق و شور جوانی و …دهها دلیل و سبب دیگر موجب می شد که دست از پا نشناسم تا هر قدر می توانم برای تحقق و پیشرفت کارها و طرحها بکوشم و برای میراث مکتوب ردیف مستقل بگیرم.
کمکهای سالانه فرهنگی برای انجام امور جاری کافی نبود چه برسد به امور علمی و پژوهشی و انتشاراتی. به قول نجیب کاشانی:
خم زمانه تهی شد ز می پرستی ما کفاف کی دهد این باده ها به مستی ما
تا اینکه روزی با دوستی آشنا شدم و دستم بگرفت و سال 83 پابه پا تا به پشت درهای کمیسیون فرهنگی برد. مکاتباتی کردیم و نامه به دست رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی رسید. چند روز پشت درهای بسته کمیسیون منتظر صدا کردن بودم. 10-15 نفر دیگر هم ایستاده بودند. برخی با موبایل صحبت می کردند. اما این که چرا دم در ورودی، مثل من و امثال من گوشیهایشان را نگرفته بودند تعجب برانگیز بود. قبلاً با یکی دو نفر از اعضای کمیسیون در بارۀ درخواست خود صحبت کرده بودم و به نظر می رسید آنها مدافع نظر ما بودند. از سخنان شخصی که با گوشی مرتب صحبت می کرد متوجه شدم دنبال گرفتن ردیف برای بنیاد … است. از او پرسیدم بنیاد و سازمان، عناوینی است که باید در شورای انقلاب فرهنگی تصویب شود و معمولا زیر نظر ریاست جمهوری است یا به سازمانهای مردم نهاد(NGO ) وزارت کشور مجوز می دهد که گفت ما مجوز مؤسسات فرهنگی از وزارت ارشاد داریم. بعد متوجه شدم این بنیاد جزء زیر مجموعه های سازمان تبلیغات اسلامی است که دنبال گرفتن ردیف مستقل برای بیمه کردن مداحهاست. پرسیدم غیر بیمه آیا به وضع مداح ها از لحاظ اجرای صحیح و درست شعر خواندن و مطالب مستند را نقل کردن و … هم رسیدگی می شود؟ گفت خیر فقط مداحها را بیمه می کند. گفتم الحمدلله که وضع مداحها خوب است اغلب هم به شغلی مشغولند و هم برای اجرای برنامه مدّاحی خود «پاکت» دریافت می کنند و گاه شنیده شده که شبی بیش از یک میلیون می گیرند....
خلاصه نوبت ما شد، داخل کمیسیون شدیم و در چند دقیقه از برنامه و طرحهای خود دفاع کردیم. این دفاعیات ما بر دل اعضا ننشست و پیشنهاد درخواست کمک ما در کمیسیون تلفیق هم مردود اعلام شد. اما 400 میلیون تومان برای بنیاد «دال» تصویب شد. یادم هست سال بعد اعتبارات بنیاد «دال» با افزایش حدود 300 درصدی به یک میلیارد و دویست تومان ارتقاء یافت. اخیراً شنیده ام به بیش از 4 میلیارد رسیده و در خیابان فخرالدوله هم یک بنای بازسازی شده قدیمی در اختیار این بنیاد قرار دارد.
کوشش دو سه ساله ما و فریاد چند ساله ما هم برای گرفتن ردیف مستقل و کمکهای بیشتر به جایی نرسید. نشستهایمان به دلیل نداشتن مکان مناسب تعطیل شد. پروژه های متعددمان به دلیل ناکافی بودن اعتبارات ناتمام رها شد و ….
الغرض خواستم بگویم که وقتی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره می کند که تنها 15 درصد بودجه فرهنگی در دست ارشاد است و مابقی دست سازمانهای دیگر است، طبعاً پاسخگویی به مسائل فرهنگی و معضلات اجتماعی باید تقسیم شود بین تمام کسانی که بودجه می گیرند و هر سازمانی به نسبتی که از اعتبارات عمومی بیت المال بهره می گیرد باید بگوید چه بار فرهنگی را از دوش کشور برداشته و با آن پولی که گرفته چکار کرده و کجاها آن را به مصرف رسانده است.
میراث مکتوب پس از 23 سال فعالیت هنوز هیچ ردیف مشخص اعتباراتی ندارد ولی دهها سازمان که هر یک به طریقی به مجلس ورود پیدا کرده و با لابی با اشخاص ذی نفوذ به دریافت ردیف فرهنگی(متفرقه) حائز آمده اند، سه چهارم بودجه فرهنگی به اینان اختصاص یافته است.
بنده از نزدیک برخی از این سازمانها را می شناسم و هیچ تناسبی بین بودجه ای که مجلس برایشان تصویب کرده با کارهایی که در سال ارائه می کنند وجود ندارد. یک راهکار این است که دولت کاری کند که هیچ ردیفی اضافه نشود. دو دیگر به سازمانهایی که بودجه فرهنگی دارند، به میزان فعالیتهایشان اعتبارات تخصیص دهد و باقی را به مراکزی بدهد که با کمبود بودجه مواجهند. طبعاً با این روش در طول چند سال بیشتر این مراکز خود بخود منحل می شوند.
در حال حاضر که دولت در ایام عسر و حرج بسر می برد و شعار اصلیش اقتصاد مقاومتی است، باید سازمان بازرسی با توانی ده برابر موضوع کمکهای دریافتی را بررسی کند تا تکلیف این حجم وسیع سازمانهای فرهنگی ردیف دار و کمک بگیر را روشن کند و از تخصیص بودجه به آنان که در چارچوب اساسنامۀ خود درست عمل نکرده اند و با رابطه و …. به اخذ ردیف متفرقه فرهنگی در مجلس شورای اسلامی نائل آمده اند، خود داری کند.