میراث مکتوب – علی رضا تبریزی از بزرگترین خوشنویسان ایران در نیمۀ نخست سدۀ یازدهم است که به بالاترین مقام هنری زمان خویش که کتابداری پادشاه بود، نایل شده است. علی رضا از زادگاه خویش به قزوین سفر کرد و در دهۀ چهارم زندگی اش به اصفهان مهاجرت کرد.
وی در خط نستعلیق شاگرد محمدحسین تبریزی و در ثلث شاگرد علاءالدین تبریزی بود و از سال 1001 ق. به دربار شاه عباس راه یافت و از آن پس علی رضا عباسی رقم کرد. از وی آثاری به خط نستعلیق و کتیبه های بسیاری به خط ثلث در شهرهای گوناگون بر جای مانده است ولی به جهت همزمانی با میرعماد حسنی، در سایۀ مکتب فراگیر میرعماد و انبوه شاگردان و پیروانش قرار گرفته و احوال و آثارش در چهار سدۀ گذشته چنان که شایسته است شناسایی و معرفی نشده است.
شمار فراوان کتیبه های علی رضا و رسیدنش به منصب کتابداری و ملقب شدنش به «عباسی» و چیره دستی در قلم ثلث جلی و نستعلیق گواهانی بر اعتبار هنری وی اند. با وجود این وی به سبب مکنت مالی و موقعیت اجتماعی به پرورش شاگرد و گسترش سبک و شیوۀ خویش نپرداخته و در نتیجه از همان زمان در میان انبوهی از شاگردان و پیروان میرعماد اندک اندک به فراموشی سپرده شده است.
از اواسط سدۀ یازدهم هجری نستعلیق دلنشین و جذاب علی رضا و خلیل الله تحت تأثیر مکتب میرعماد به فراموشی سپرده شد و مهاجرت شاگردان و پیروان میرعماد به هندوستان و عثمانی، سبب ساز توجه بیشتر خوشنویسان به آثار میرعماد شد و وی را درخشان ترین قلۀ نستعیلق دانسته و دیگر استادان بزرگ را به فراموشی سپردند.
فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است:
پیش از هر چیز
زندگی و هنر علی رضا
فرزندان علی رضا
علی رضاهای دیگر
سروده های علی رضا
آثار بر جای مانده
پی نوشت و منابع
در این کتاب تصاویری از آثار علی رضا تبریزی (قطعات نستعلیق و کتیبه های ثلث) منتشر شده است.
قلیچ خانی، حمیدرضا، علی رضا عباسی، تهران، پیکره، 56 صفحه، شمارگان: 1000 نسخه، قطع: وزیری، بها: 150000 ریال، 1395.