میراث مکتوب – جویا جهانبخش در نوشتۀ خود که در شماره اخیر آینه پژوهش به چاپ رسیده، برخی از اشتباهاتی را که در مکتوبات و مطبوعات منتشر شده در قالب سرگذشت نامه ها و کتب تراجم توسط تراجم نگاران و سرگذشت پژوهان تحریر شده، متذکر می‌شود و شواهدی از آنها را بیان می کند.
به این ترتیب میزان اعتمادناپذیری شیوه برخی تراجم نگاران را آشکار می سازد و وثوق بی جهت و اعتماد کلی بر همه آنچه در بیان احوال گذشتگان گفته و نوشته می شود را نفی می کند. این نوشتار با این جملات به پایان می رسد:
عدم توجه کافی به توابع و لوازم یک سخن و عدم التزام به آن، ولو از روی آسانگیری، در میان اهل علم، لغزشی است بسیار شایع؛ خاصه در تاریخ فکری و فرهنگی یکی دو قرن اخیر ما، این کم توجهی ها و بی مبالاتی ها در باب لوازم یک ایستار خاص و ظهور تناقضهای چشمگیر در میان پاره ای از اقوال و مختارات شخص، شگفتی هایی آفریده و دسته گلهایی به آب داده است که خوض تفصیلی تر در آنها، نه در گنجایش این قلم انداز است و نه به مصلحت این قلم!
متن کامل این مقاله را اینجا بخوانید.
آینه پژوهش (دوماهنامه نقد کتاب، کتاب‌شناسی و اطلاع رسانی در حوزه فرهنگ اسلامی)؛ سال 26؛ شماره 155 (آذر و دی ماه 1394)؛ صاحب امتیاز: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم؛ مدیرمسئول: محمدتقی سبحانی؛ سردبیر: محمدعلی مهدوی راد؛ 40000 ریال.