میراث مکتوب- شمس با وام گرفتن تعبیر کییرکگور «شهسوار ایمان» است، که از سپهر حسانی و اخلاقی پای فراتر نهاده و به همین دلیل «یکه و تنها»ست و تقلیدناپذیر و مهمتر از آن، قضاوتناپذیر.
بخشی از علل تجلی متناقضنمایانه شخصیت شمس، مربوط به رفتارها و گفتارهای اوست، که با موازین و معیارهای عرفی، اخلاقی و اجتماعی زمانۀ خود او و زمانۀ ما سازگاری ندارد. این گفتارها و رفتارها، به صورت پراکنده در مقالات منعکس شده است. او در مقالات از خود اطلاعات قطرهچکانی ارائه میکند، که مجموع این اطلاعات، شخصیتی کامل و منسجم از وی برنمیسازد و فاصلهها و شکافهای موجود در زندگی و شیوۀ زیست وی، موجبات ابهام و متناقضنمایی شخصیت او را فراهم میآورد.
از آنجا که شمس عادت به نوشتن نداشته است، گفتارهای وی محصول موقعیتهایی هستند که به فراخور درگرفتن بحثی، یا در اثر رخدادی بر زبان رانده شدهاند، موقعیتمندی گفتههای شمس از یکسو و بیان نشدن زمینه و بستر ایجاد سخنان، از سوی دیگر، نظم پریشانی بر آنها تحمیل کرده و وجود هرگونه تناسبی را در دستگاه فکری وی از بین برده است.
سومین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارۀ شمس تبریزی، در روز چهارشنبه هفدهم مهر ساعت ۱۶:۳۰، به بررسی «چهرۀ متناقضنمای شمس در مقالات» اختصاص دارد.
این نشست با سخنرانی قدرتالله طاهری، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، در مرکز فرهنگی شهرکتاب، واقع در خیابان شهیدبهشتی، خیابان شهید احمد قصیر(بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار میشود و ورود برای همگان آزاد است.