میراث مکتوب – خوشبختانه در سه دهۀ گذشته تقریباً در هر ده سال یک اتفاق فرخنده در زمینۀ نسخه‌شناسی شاهنامه روی داده است. در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ کهن ترین دست‌نویس شناخته شدۀ حماسۀ ملی ایران یعنی نسخۀ موزۀ فلورانس ایتالیا (۶۱۴ ق) در مجلۀ آینده معرفی شد و در سال ۱۳۶۹ به صورت چاپ عکسی در دسترس همگان قرار گرفت. در سال‌های ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ نسخۀ متعلق به خاندان سعدلو که احتمالاً کتابت سدۀ هشتم است، شناسایی شد و به سال ۱۳۷۹ به چاپ عکسی رسید.
متن کامل مقاله «ویرایش و گزارش دیباچه شاهنامه بر پایه نسخه سن ژوزف» نوشته دکتر سجاد آیدنلو را در شماره ۸۴ (پیاپی ۱۹۸) کتاب ماه ادبیات منتشر شده است را بر روی فایل پایین بخوانید.