کد خبر:6435
پ
safineabriz

واكاوي اصطلاح «تعليق» در نسخه شناسي براساس انجامه هاي نسخ خطي سفينه تبريز و چند نسخه ديگر

هدف از این تحقیق بررسي كاركرد و معناي تكنيكي اصطلاح «تعليق» به عنوان نوعي خاص اما ناشناخته از كتابت در نزد كاتبان مسلمان ايراني است.

میراث مکتوب – هدف از این تحقیق بررسي كاركرد و معناي تكنيكي اصطلاح «تعليق» به عنوان نوعي خاص اما ناشناخته از كتابت در نزد كاتبان مسلمان ايراني با اتكا به مستندات درون متني و برون متني است.

در این مقاله نخست اصطلاح «تعليق» در متون كهن فارسي و سپس در انجامه هاي نسخه خطي سفينه تبريز و چند نسخه خطي ديگر بررسي شد.

يافته ها: واژه «تعليق» را كاتبان نسخه هاي خطي در استنساخ اوليه آثارِ نيازمند مقابله و تصحيحِ دوباره در انجامه به كار مي برده اند.

نتيجه گيري: مصححان بايد در تصحيح متون، از نسخي كه در انجامه آنها اصطلاح «تعليق» به­كار رفته است با احتياط استفاده كنند.

متن کامل این مقاله نوشتۀ مجتبي مجرد و محمدجعفر ياحقي  که در فصلنامه مطالعات ملي كتابداري و سازماندهي اطلاعات، شماره 100، زمستان 1393  به چاپ رسیده است اینجا بخوانید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612