میراث مکتوب- علی اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی و بین‌الملل شهرکتاب در یادداشتی به موضوع حافظ و کارنامه حافظ‌پژوهی در یک سال اخیر پرداخته که در ادامه می‌خوانید.
بیستم مهرماه با نام شاعری عجین شده که حافظه و بلکه آیینه هر ایرانی است. نکته دان بذله گویی که در شأن یار و اغیار خوش می‌نوشت و شعر شکربارش، هنوز هم فارغ از مرزها و قرن‌ها، فضای سینه هر ایرانی را پُر ز صدای خود می‌کند.
حافظ ازجنبه شعری، هنری و تاریخ ادبی و فکری، موقعیت منحصربه فردی در تاریخ شعر و زبان فارسی دارد و آن این است که بیشترین تاثیر را از شعر و ادب فارسی و عربی پیش از خود برده است و بیشترین تاثیر را در شعر و ادب پس از خود به جای گذاشته است. موقعیت او در جهان ادبیات پیوسته در تعالی است و بیشترین بحث‌ها را میان منتقدان برانگیخته است. شعر و اندیشه او درجهان نیز در پنج سده گذشته به زبان‌های مختلف منعکس شده است.
در پاسداشت حافظ، سالانه برنامه‌های مختلفی در شیراز و دیگر شهرهای ایران برگزار می‌شود و مرکز فرهنگی شهرکتاب نیز مفتخر بوده است که در سال۹۳ به مدت یک سال درس گفتارهای حافظ را برگزار کند و علاوه بر آن، همایش‌هایی را نیز در روز بزرگداشت این شاعربزرگ برپا دارد.
از دیگر اهداف این مرکز درباره حافظ شناسی، معرفی کتاب‌های تازه چاپ شده در این حوزه است که اغلب آنها بازه زمانی یک سال اخیر را دربرمی‌گیرد.
از میان ۱۱۲ اثر با شمارگان ۱۳۸ هزار و 45 نسخه که در طی یک سال گذشته درباره حافظ منتشر شده، ۳۷ بار دیوان وی با شمارگان 77 هزار و 665 نسخه به چاپ رسیده که در این میان، تصحیح غنی- قزوینی همچنان با فاصله بیشتری از دیگر تصحیحات جلوتر است.
چاپ چهار برگزیده اشعار حافظ با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه و نیز ۱۸ شرح از غزلیات وی با شمارگان 12 هزار و 750 نسخه از دیگر کتاب‌های منتشرشده در حوزه دیوان حافظ هستند.
53 اثر دیگر نیز به نقد و بررسی افکار و آثار حافظ و نیز مقالاتی درباره وی اختصاص دارند که با شمارگان 45 هزار و 130 نسخه وارد بازار نشر شده اند.
البته در این سال، برخی کتاب‌های پژوهشی گذشته همچنان در صدر آثار هستند و مورد استقبال بوده‌اند که از جمله آنها می‌توان به «عرفان حافظ» اثر مرتضی مطهری، «ازکوچه رندان» عبدالحسین زرین کوب، «حافظ نامه» به قلم بهاء الدین خرمشاهی، «ذهن و زبان حافظ» بهاء‌الدین خرمشاهی، «عرفان و رندی در شعرحافظ» اثر داریوش آشوری، «شرح شوق» سعید حمیدیان، «مکتب حافظ» اثر منوچهر مرتضوی، «درس حافظ» محمد استعلامی، «حافظ ناشنیده پند» به قلم ایرج پزشکزاد و «شاخ نبات» محمدرضا برزگر خالقی اشاره کرد.