میراث مکتوب- شیرازنامه مدخل مناسبی برای آشنایی با حوادث تاریخی فارس در دوران اسلامی و همچنین معرفی تعدادی از بزرگان این سرزمین در زمانی است که معین الدین احمد بن ابی الخیر شیرازی معروف به زرکوب (۷۴۵ ه. ق) به رشته تحریر در آورده است. این کتاب با توجه به وابستگی‌ای که به سنت تاریخ نگاری محلی ایران دارد مطالب خود را در دو بخش تاریخی و رجالی تنظیم کرده است. تبار تاریخ نگاری محلی ایران به قرن سوم هجری باز می‌گردد. در سده‌هایی که بعضی ملاحظات مذهبی دخالت داشته است. نگارنده نیز که برخاسته از همین طبقه بوده شیرازنامه را به تبعیت از پیشنیان خود نوشته که گویا مسلما از برخی اشتباهات تاریخی نیز در امان نبوده است.
شیرازنامه در دو بخش به همراه یک «خاتمه الکتاب» جمع آوری شده که نگارنده در بخش اول کتاب پس از پرداختن به مزیت و فضیلت محروسه‌ی شیراز به دوران سلطنت آل بویه، آل سلجوق، آل سغر، امرای مغول، سلطنت محمود شاه و سلطنت محمد بن المظفر پرداخته است. اما در بخش دوم زندگی بزرگانی همچون قطب الاولیا، ابراهیم بن شهریار کازرونی، ابوشجاع محمد بن عدان المقاریض یو بزرگان دیگر را بررسی کرده است. و سرانجام در بخش آخر، خاتمه الکتاب به دو فصلی که ایراد شده بود اضافه شده است.
شیرازنامه، نویسنده: زرکوب شیرازی، تصحیح و توضیح: اکبر نحوی، چاپ اول ۱۳۹۰، نشر دانشنامه فارسی، قیمت: ۷۰۰۰ تومان
شیرازنامه در دو بخش به همراه یک «خاتمه الکتاب» جمع آوری شده که نگارنده در بخش اول کتاب پس از پرداختن به مزیت و فضیلت محروسه‌ی شیراز به دوران سلطنت آل بویه، آل سلجوق، آل سغر، امرای مغول، سلطنت محمود شاه و سلطنت محمد بن المظفر پرداخته است. اما در بخش دوم زندگی بزرگانی همچون قطب الاولیا، ابراهیم بن شهریار کازرونی، ابوشجاع محمد بن عدان المقاریض یو بزرگان دیگر را بررسی کرده است. و سرانجام در بخش آخر، خاتمه الکتاب به دو فصلی که ایراد شده بود اضافه شده است.
شیرازنامه، نویسنده: زرکوب شیرازی، تصحیح و توضیح: اکبر نحوی، چاپ اول ۱۳۹۰، نشر دانشنامه فارسی، قیمت: ۷۰۰۰ تومان
منبع: پایگاه اطلاع رسانی مؤسسه شهر کتاب