میراث مکتوب – گره سازی در تزیینات هنری ایران از قبیل معماری، نجاری، کاشی سازی، سابقه ای طولانی دارد . کتابهای معدودی در این زمینه منتشر شده که در پاره ای تنها به کپی برداری از انواع کاشی، گچبری، در و پنجره اکتفا شده در بعضی دیگر طریقۀ رسم چند نوع گره نیز تعلیم داده شده است ولی نحوۀ تکمیل گره از مراحل مشکل و ترسیمات دقیق هندسی تشکیل شده است که اگر رسم آن را ممتنع نسازد حتماً کاری طاقت فرسا خواهد بود و از عهدۀ هرکسی ساخته نیست و احتمالاً طریقه ایست برای ترسیم «یک بار» یعنی تکمیل همان کتاب مورد نظر که مؤلف آن را طریقت فرم داده شده و «کتابی» اصطلاح می کند.
در سابقۀ هنری ایران رموز اصلی کار و با اصطلاح فوت و فن کاشیگری سینه بسینه از پدر به فرزند و از استاد به شاگرد میرسده و دارای خصوصیات منحصر به فرد و ساده ای که کمتر کسی بجز هنرمند سنتی از دقایق ظریف کم و کیفیت آن آگاه بوده است که اگر امید گشایش و فتح بابی باشد باید به دست ایشان صورت پذیرد.
در این اثر مؤلف کلیۀ آلت و لغت گره و تند را از داخل شمسه بیرون آورده است . شمسه گره تند با راهنمایی او مورد بررسی قرار گرفته است و از میان آن لغت ها پاباریک، سه پر، چهار پر، هفت پر و همچنین از شمسه کند ده سرمه دان و پنج ضلعی ترسیم و مشخص گردیده است.
بجز لغتهای مذکور از لغت ستاره، نیم ستاره، ترنج و شش برای رسم تند و از لغتهای پنج و طبل برای رسم کند استفاده نموده است.
در ابتدای این اثر مقاله ای دربارۀ «تلفیق گره سازی سنتی ایرانی و آجر فرش های «پن رز» و «کپلر»» به قلم محمدحسین اسلام پناه، مؤلف این کتاب آمده است.
این کتاب به صورت ناشر – مؤلف منتشر شده است.
اسلام پناه، محمدحسین، شرح منظومۀ گره در گره به روایت ملامحمدحسین صحاف، کرمان، قطع: رحلی، 117 صفحه، بها: 500000 ریال، 1397.