میراث مکتوب- نشست «سرگذشت نسخه های جامع التواریخ ایلخانی پس از عصر ایلخانی» به همت گروه مطالعات هنر اسلامی غبار و با همکاری گروه تاریخ خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز شنبه ۸ دی ۱۴۰۳ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.
محمدرضا غیاثیان، پژوهشگر تاریخ هنر اسلامی، اظهار داشت: نسخه های جامع التواریخ ایلخانی سرگذشت بسیار پیچیده و جالبی دارند. این نسخه ها مهاجرت های بسیار وسیع و گسترده ای داشته اند و دستکاری های زیادی هم در آن ها انجام شده است.
وی افزود: ما هشت نسخه مصور از جامع التواریخ ایلخانی سراغ داریم. نسخه اول، نقاشی های درج شده در مرقعات استانبول و برلین است که هیچ کدام از این نقاشی ها متن همراهشان نیست. نسخه دوم، نسخه تاشکند است که این نسخه احتمالا سال ۱۳۲۰ میلادی کتابت شده است. نسخه سوم، نسخه رامپور است که احتمالا اواخر دوره ایلخانی به کتابت درآمده است. نسخه چهارم، نسخه عربی است که بعدها به دربار مغولان هند هم رسیده است. نسخه پنجم، نسخه توپقاپی خزینه ۱۶۵۴ است که دلایلی مبنی بر حضور این نسخه در دربار شاهرخ وجود دارد. در دربار شاهرخ بعضی از نقاشی های نسخه به صورت کامل دوباره نقاشی شده اند. نسخه ششم، نسخه توپقاپی خزینه ۱۶۵۳ است که تعداد نقاشی های زیادی از دوره ایلخانی در آن وجود دارد. نسخه هفتم، نسخه پراکنده است که از نسخه های جدید به شمار می رود و دو نقاشی دوره ایلخانی در آن هست. نسخه هشتم، نسخه پاریس است که از سال های آغازین قرن بیستم روی این نسخه کار کرده اند. نقش شاهرخ در همه نسخه ها بارز است و شاید بتوان گفت که اگر شاهرخ نمی بود، نسخه های جامع التواریخ ایلخانی مصور به دست ما نمی رسید.
منبع: خانه اندیشمندان علوم انسانی