میراث مکتوب – حیات سراسر تلاش و تحقیق و پژوهش باباجان غفوراف نشان می دهد در احیای عظمت و بزرگی ملت تاجیک، به ویژه در اثر سترگ و مهمش تاجیکان، از حماسه سرایی فردوسی به تعبیر او کبیر، اشعار نغز و لطیف و دلکش رودکی، از نکته سنجی ها و ژرف بینی های خیام، اخلاق گرایی و مردم گرایی هایی حکیمانه و بی نظیر سعدی و از غزل های شورانگیز و بس عارفانۀ حافظ بسیار متأثر بوده است. این قلعه های معنا و معرفت و این سرچشمه های خرد و معنویت، و مهم تر اساطین بلند و بزرگ حکمت و دانایی چنان در روح و جان باباجان رسوخ یافتند و برجانش نشستند که تاریخ تاجیکان را به عنوان سندِ هویتِ تباری بسیار آشنا در آسیا، بر بنیاد فرهنگ پرورده در حکمتِ این بزرگان نگاشت. فعل او نه یک تاریخ نگاری صرف که هویت نگاری یک قوم و ملت بود و از همین رو تاجیکان او را بسیار دوست داشته و پس از صدرالدین عینی، قهرمان ملی تاجیکستان می دانند. کاری که باباجان غفوراف در این باب انجام داد شاید قابل قیاس با کار بزرگ فردوسی در زنده نگه داشتن زبان پارسی باشد.
فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است:
از تبار راستان و رادمردان/ حسن بلخاری قهی
فرزانه فرزند ملت/ نعمت الله امام زاده
غفوراف شیفتۀ زبان فارسی/ حجت الله فغانی
ترجمۀ حال خودنوشت/ باباجان غفوراف
شرح احوال/ شریف مراد اسرافیل نیا
سعید نفیسی دانشمند و نویسندۀ برجسته ایران/ باباجان غفوراف
زمینه های تشکیل جهان بینی تاریخی باباجان غفوراف/ حیدرشاه پیرُمشاه اف
کتاب تاجیکان و خودشناسی ملّی/ عبدالنّبی ستارزاده
تاجیکان/ حسن قریبی
فرزند بزرگ ملت/ امام نظر خالنظر
شهادتنامۀ تاریخ تاجیکان/ حمزه کما
باباجان غفوراف و آفریده های گفتاری مردم تاجیک/ روشن رحمانی
سهم باباجان غفوراف در شکل گیری تاریخیّت افکار اجتماعی و تاریخ نظری ادبی/ عبدالخالق نبوی
باباجان غفوراف و شاهنامه فردوسی/ عثمان جان غفاراف
فراموش کردن فارسی ممکن نیست/ سیروس علی نژاد
تاریخ گواه است/ لایق شیرعلی
باباجان ملّت/ اسفندیار نظر
تصاویر
تاریخ بزرگداشت ها و فهرست زندگی نامه ها
این کتاب زیر نظر کاوه خورابه در 198 صفحه قطع رقعی از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در تهران منتشر شده است.
منبع: کتاب پژوهی