میراث مکتوب- ابوحامد محمد غزالی را به اعتبار کتاب تهافُت الفلاسفه اغلب به عنوان شاخص‌ترین منتقد فلسفۀ سینایی شناخته‌اند. با این حال، غزالی را باید بزرگ‌ترین تداوم بخش مبانی اندیشگانی ابن سینا نیز به شمار آورد؛ به واسطۀ بسط مبحث وجود بر مبنای استعاره نور؛ استعاره‌ای که خود اصطلاحی کلیدی در هستی شناسی سینایی دانسته می‌شود.
یازدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی دربارۀ بوعلی سینا روز چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت، ساعت ۱۱ صبح، با عنوان «خورشید و خاکستر یک ققنوس» (ماجرای وجود و عدم در گذار از اندیشه ابن سینا به تفکر امام‌محمد غزّالی) به سخنرانی دکتر زهرا ماحوزی اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.
علاقه‌مندان می‌توانند این درس‌گفتار را از اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانی ketabofarhang، تلگرام این مرکز به نشانی bookcitycc و صفحۀ این مرکز در سایت آپارات پیگیری کنند.
این درس‌گفتار با عبور از مقدمه‌ای پیرامون مبحث وجود در تاریخ تصوف به قیاس مسئله وجود و عدم در آرای ابن سینا و ابوحامد غزالی می‌پردازد و نیز، مختصرا به این موضوع خواهد پرداخت که چگونه تصادم اندیشگانی این دو متفکر در قرون بعدی، زمینۀ همگرایی دو حوزۀ عرفان و فلسفه را در تاریخ اندیشه اسلامی فراهم آورده است. در این پیوستار، ابن سینا و غزالی نه طلوع و غروب یک خورشید، که خاکستر و خورشید یک ققنوس بوده‌اند.